52 Dywizja Bezpieczeństwa

52 Dywizja Bezpieczeństwa (niem. 52. Sicherungs-Division) była niemieckim oddziałem taktycznym Wehrmachtu, który działał na froncie wschodnim pod koniec II wojny światowej.

Dywizja została sformowana na początku kwietnia 1944 roku w centralnej części frontu wschodniego, w okolicy Baranowicz, z przekształcenia 52 Dywizji Szkoleniowo-Polowej. Dowództwo nad nią objął gen. mjr Albert Newiger, który był ostatnim dowódcą 52 Dywizji Szkoleniowo-Polowej. Od 5 września 1944 roku, dowództwo przejął gen. por. Albrecht Baron Digeon von Monteton. W skład dywizji wchodziły trzy pułki bezpieczeństwa: 37, 88 oraz 611, a także 52 Oddział Zaopatrzenia. W lipcu 1944 roku dywizję przeniesiono do rejonu Lipawy, gdzie niemieckie siły zostały otoczone przez Armię Czerwoną w tzw. Worku Kurlandzkim. 52 Dywizja Bezpieczeństwa doznała znacznych strat, co doprowadziło do jej rozformowania na początku października. Sztab dywizji został wykorzystany do stworzenia komendantury twierdzy w Lipawie.

Bibliografia

Andris J. Kursietis, The Wehrmacht at War 1939-1945. The Units and Commanders of the German Ground Forces During World War II, 1998
Samuel W. Mitcham Jr., Hitler’s Legions: The German Army Order of Battle World War II, 1985