51 batalion saperów (51 bsap)
51 batalion saperów (51 bsap) to pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego. W 1967 roku został przemianowany na 9 Kołobrzeski batalion saperów.
Formowanie i działania 51 bsap
Batalion został utworzony w sierpniu 1945 roku na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 38/45 z dnia 15 sierpnia 1945 roku w Skierniewicach, jako jednostka organiczna 18 Dywizji Piechoty.
Po krótkim przeszkoleniu i osiągnięciu gotowości do działań bojowych, a także po dyslokacji do Augustowa w październiku 1945 roku, batalion przystąpił do walk z podziemiem w województwie białostockim (oddziały „Łoma”, „Groma” i „Świerka”). W latach 1945–1947 operował głównie w rejonach Augustowa i Sokółki, w miejscowościach takich jak Kolnica, Sucha Rzeczka, Lipsk, Krynia, Jesionówka, Korycin, Płaskie i Mikoszówka.
Batalion był odpowiedzialny za rozminowanie terenów w województwie białostockim, obejmujących Augustów, powiat augustowski, powiat Bielsk Podlaski oraz strefę przygraniczną od Gołdapi do Białowieży. Przez wiele lat po wojnie zajmował się oczyszczaniem terenów z niewybuchów i materiałów niebezpiecznych w województwie olsztyńskim i białostockim. Żołnierze batalionu odkryli i unieszkodliwili kilka dziesiątek tysięcy min oraz ponad 100 tysięcy różnych rodzajów amunicji i innych niewybuchów. Rozminowali i sprawdzili setki kilometrów dróg oraz ulic, a także przeszukali ponad 239 tysięcy hektarów ziemi ornej, łąk i lasów oraz 7 jezior (brzegów). W trakcie rozminowania batalion poniósł straty w postaci 4 zabitych, a kilku żołnierzy odniosło rany.
Batalion uczestniczył także w akcjach przeciwklęskowych, w tym w działaniach przeciwlodowych i przeciwpowodziowych na Narew i Wisłę w rejonach Łomży, Strękowej Góry, Osowca, Nowego Dworu Mazowieckiego oraz Wyszogrodu, a także w gaszeniu pożarów w okolicach Ełku i Augustowa (Serwy).
Jednostka angażowała się w prace na rzecz gospodarki narodowej. Brała udział w odbudowie Augustowa, w tym budowie szkół, mostów w miejscowościach takich jak Mieduniszki Małe (pow. gołdapski), Olecko, Strabla (pow. bielski), Pomiechówek (na rzece Wkra), Myczkowce (na Solinie) oraz Ruda (powiat piski). Uczestniczyła także w realizacji specjalnych obiektów dla wojska.
W walkach z podziemiem batalion stracił 7 żołnierzy.
Jesienią 1956 roku, po rozformowaniu 18 DP, batalion został podporządkowany bezpośrednio dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego.
Batalion jako 9 Kołobrzeski bsap
30 września 1967 roku jednostka przyjęła tradycje, numer oraz nazwę wyróżniającą 9 Kołobrzeski Batalion Saperów.
Batalion został rozformowany 27 marca 1970 roku.
Dowódcy batalionu
- Michał Piestrakow
- Stanisław Staniszewski
- Władysław Kuś
- Władysław Wierzbicki
- kpt Stanisław Biernat
Przypisy
Bibliografia
F. Kaczmarski, S. Soroka: Wojska Inżynieryjne LWP 1945-79. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. Brak numerów stron w książce.
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Wiesław Łach. Problemy bezpieczeństwa Polski Północnej po II wojnie światowej. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 3 (161), 2011. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157.