51 batalion łączności (51 bł) – niezależny pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na mocy rozkazu naczelnego dowódcy Wojska Polskiego z maja 1946 roku, powstała 46 kompania łączności Gdyńskiego Obszaru Nadmorskiego. W skład tej jednostki weszły: pluton radio, pluton telegraficzny, pluton budowy linii oraz nadawczo-odbiorcza centrala radiowa. Już 9 kwietnia kolejny rozkaz ND WP nakazał przekształcenie kompanii w 32 batalion łączności Dowództwa Marynarki Wojennej, który liczył 30 oficerów, 94 podoficerów, 204 marynarzy oraz 12 pracowników cywilnych. W pierwszych dniach października batalion został transportowany koleją z Zgierza do Gdyni i zakwaterowany w koszarach na Oksywiu.
W październiku 1946 roku batalion przeszedł reorganizację, a marynarze pełnili dyżury na Węźle Łączności MW, w Ośrodku Łączności na Oksywiu, jak również na radiostacjach w Redłowie oraz w Urzędzie Pocztowym na Oksywiu.
W drugiej połowie 1947 roku kompania szkolna została przeformowana w kompanię szkolno-przejściową, a kompania sztabowa przekształcona w kompanię łączności obsługującą Węzeł Łączności. Utworzono także kompanię kablowo-eksploatacyjną. W tym czasie batalion opuścił dotychczas zajmowany blok nr 134 na Oksywiu i przeniósł się do baraków w porcie wojennym. We wrześniu 1950 roku zmienił miejsce pobytu na koszary na Grabówku.
W styczniu 1952 roku batalion został przeformowany i przyjął nazwę 51 batalion łączności Dowództwa Marynarki Wojennej. W jego strukturze znalazł się Ruchomy Węzeł Łączności, a z batalionu wydzielono kompanię sztabową do obsługi Węzła Łączności MW. W 1953 roku WŁ został wyłączony ze struktury batalionu. W kwietniu 1954 roku do dowódcy MW przesłano projekt sformowania na bazie 51 bł pułku łączności, jednak projekt ten nie został zaakceptowany. W 1955 roku powstała kompania telefoniczno-telegraficzna oraz rozbudowano Ruchomy Węzeł Łączności. W lipcu 1957 roku batalion został przeniesiony z Gdyni-Grabówka do Wejherowa.
Na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP nr 82/Org. z 25 lipca 1970 oraz rozkazu dowódcy Marynarki Wojennej nr 049/Org. z 24 października 1970, 51 batalion łączności Dowództwa Marynarki Wojennej został z dniem 20 listopada 1970 roku przekształcony w 11 pułk łączności Marynarki Wojennej.
Struktura organizacyjna
W październiku 1946 roku:
- dowództwo i sztab
- wydział zaopatrzenia materiałowo-technicznego
- kompania szkolna
- kompania sztabowa
W 1961 roku:
- dowództwo i sztab
- kompania dowodzenia
- kompania radiolinii
- kompania kablowo-liniowa
- pluton transportowo-gospodarczy
- pluton remontowy
Sztandar
19 kwietnia 1960 roku Rada Państwa nadała 51 batalionowi łączności Dowództwa Marynarki Wojennej sztandar, ufundowany przez mieszkańców Wejherowa. 22 maja na rynku w Wejherowie dowódca Marynarki Wojennej, kontradmirał Zdzisław Studziński, wręczył go dowódcy batalionu.
Dowódcy jednostki
- kpt. Serafin Zieliński (1946 – dowódca kompanii)
- kmdr ppor. Serafin Zieliński (1946 – 1947)
- kpt. Tadeusz Biliński (1947 – 1960)
- kmdr ppor. Kazimierz Łaskarzewski (1960 – 1970)
Przypisy
Bibliografia
Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XX i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.