501 Batalion Zaopatrzenia
501 Batalion Zaopatrzenia (niem. Nachschub-Bataillon 501) to pomocniczy oddział wojskowy Wehrmachtu, który składał się z Niemców, mieszkańców Azji Środkowej oraz Ukraińców w czasie II wojny światowej.
W dniu 25 listopada 1942 roku na okupowanych obszarach Północnego Kaukazu został utworzony 1001 Turkiestański górski batalion transportowy (niem. Turkestanische Gebirgs Träger Bataillon 1001). Jego dowództwo objął mjr Schweitzer. Oddział składał się z trzech kompanii, które były złożone z byłych jeńców wojennych Armii Czerwonej, pochodzących z narodów sowieckiej Azji Środkowej. Batalion realizował zadania transportowe na rzecz wojsk niemieckich i był podporządkowany 17 Armii.
Po odwrocie z Kaukazu, na bazie tego batalionu, 20 września 1943 roku powstał 501 batalion zaopatrzenia, który liczył sześć kompanii. Trzy turkiestańskie kompanie zostały uzupełnione przez trzy kompanie niemieckie. Oddział ten został podporządkowany Grupie Armii „Środek”. Pod koniec 1944 roku w skład 4 kompanii weszli Ukraińcy. Na początku 1945 roku batalion stacjonował we Frankfurcie nad Odrą, podlegając 9 Armii.