50 złotych polskich (1827–1829) – moneta o nominale pięćdziesięciu złotych, emitowana przez Królestwo Kongresowe w okresie jego autonomii. Znana również jako podwójne złote królewskie, została wprowadzona jako kontynuacja monety pięćdziesięciozłotowej, bitej w latach 1819–1823, po śmierci cara Aleksandra I, za panowania Mikołaja I. Wybito ją w złocie, z datami 1827 i 1829, zgodnie z systemem monetarnym opartym na grzywnie kolońskiej. Była to ostatnia pięćdziesięciozłotówka Królestwa Kongresowego, która została wycofana z obiegu 1 maja 1847 roku.
Moneta była bita z otokiem, podobnie jak niektóre inne nominały Królestwa Polskiego z okresu autonomii, emitowane po 1819 lub po 1820 roku.
Awers
Na awersie umieszczono prawe popiersie cara Aleksandra I, otoczone napisem. Dookoła znajduje się wypukły otok.
Rewers
Na rewersie umieszczono w wieńcu nominał „50”, pod nim napis „ZŁO•POL•”, poniżej rok 1827 lub 1829, a na dole znak intendenta mennicy w Warszawie – F.H. (Fryderyka Hungera). Całość również otoczona jest wypukłym otokiem.
Opis
Moneta była bita w mennicy w Warszawie, w złocie próby 916, na krążku o średnicy 24 mm i masie 9,8102 grama, z rantem ząbkowanym oraz otokiem. Z danych mennicy wynika, że w latach 1827–1831 w obieg wprowadzono 2189 pięćdziesięciozłotówek.
Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli:
Moneta była produkowana w latach panowania Mikołaja I, dlatego w numizmatyce rosyjskiej klasyfikowana jest jako moneta tego cara.
Mimo że w aktach normatywnych moneta nosiła nazwę podwójnego złotego królewskiego, na rewersie umieszczono nominał: 50 złotych polskich. Jednak monety te nie były równowartością 50 złotych polskich w srebrze. W rzeczywistości istniały dwie odrębne waluty złotowe:
- złoty polski w złocie
- złoty polski w srebrze
W czasach powstania listopadowego, na mocy rozporządzenia Rządu Narodowego z 31 marca 1831 roku, zrezygnowano z bicia zarówno podwójnych (50-złotówek), jak i pojedynczych złotych królewskich (25-złotówek). Nieliczne emisje tych złotych monet w czasach powstania zostały antydatowane na rok 1829. Po upadku powstania w 1831 roku, wznowiono emisję złotych monet sprzed powstania, ale tylko o nominale 25 złotych polskich (roczniki 1832 i 1833).
Zobacz też
- 50 złotych polskich (1817–1819)
- 50 złotych polskich (1819–1823)
- 25 złotych polskich (1828–1833)
- monety Królestwa Kongresowego
- tabela cennikowa Bolcewicza
- rosyjskie monety bite dla Polski (1815–1841)
Przypisy