50 złotych 1990 – moneta o nominale pięćdziesięciu złotych, która została wprowadzona do obiegu 2 listopada 1990 roku na podstawie zarządzenia z 16 października 1990 roku (M.P. z 1990 r. nr 38, poz. 302). Została wycofana z obiegu z dniem denominacji, czyli 1 stycznia 1995 roku, na mocy rozporządzenia prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 roku (M.P. z 61 r. poz. 541).
Awers
Na awersie znajduje się w centralnej części godło – orzeł w koronie. Poniżej umieszczono rok „1990”, a wokół niego widnieje napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA”. Pod łapą orła znajduje się znak mennicy warszawskiej.
Rewers
Na rewersie monety umieszczono napis „50 ZŁOTYCH”.
Nakład
Moneta została wybita w Mennicy Warszawskiej z miedzioniklu, na krążkach o średnicy 26 mm i wadze 6,8 grama. Posiada gładki rant oraz zwykły stempel, a jej nakład wyniósł 28 707 000 sztuk. Projektantami byli:
- Stanisława Wątróbska-Frindt (awers)
- Ewa Tyc-Karpińska (rewers)
Na początku lat 90. XX wieku, w ramach emisji zestawów rocznikowych monet PRL z lat 1979, 1980, 1981, 1982, 1986, 1987, 1988, 1989 oraz 1990, Mennica Państwowa ponownie wybiła tę monetę, tym razem w wersji ze stemplem lustrzanym, w nakładzie 5000 sztuk.
Opis
Jest to pierwsza pięćdziesięciozłotowa moneta obiegowa, która nie jest jednocześnie monetą okolicznościową. Rewers nawiązuje do monet o nominałach 10 i 20 złotych z lat 1984 i 1989. W okresie przeddenominacyjnym III Rzeczypospolitej (1990–1994) pięćdziesięciozłotówka z 1990 roku, obok stuzłotówki z tego samego roku, były jedynymi monetami powszechnego obiegu, które miały poprawnie podaną nazwę i godło państwa.
Wersje próbne
Istnieje również wersja tej monety w serii próbnej, wykonana z niklu, z wypukłym napisem „PRÓBA”, która została wybita w nakładzie 500 sztuk.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne