50 pułk artylerii haubic
50 pułk artylerii haubic to jednostka artylerii wchodząca w skład polskiego ludowego Wojska Polskiego.
Jednostka została sformowana w wsi Adampol w pobliżu Włodawy na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z dnia 20 sierpnia 1944 roku. Żołnierze pułku złożyli przysięgę w grudniu 1944 roku w Adampolu.
Dowódcy
ppłk Zachar Szyszkin
Skład etatowy
W skład pułku wchodziły:
- dowództwo i sztab
- pluton topograficzny
- 1 dywizjon artylerii haubic
- trzy baterie artylerii haubic
- 2 dywizjon artylerii haubic
- dwie baterie artylerii haubic
- park artyleryjski
Łączna liczba żołnierzy wynosiła 653 (w tym 70 oficerów, 186 podoficerów oraz 397 szeregowców).
Sprzęt pułku obejmował:
- 20 haubic 122 mm
- 20 rusznic przeciwpancernych
- 53 samochody
- 25 ciągników
Działania bojowe
Pułk był częścią 7 Brygady Artylerii Haubic.
Brał udział w operacji łużyckiej, działając w rejonie Welki, Lubachau oraz Quatitz. Największe straty poniósł w bitwie pod Luppedubrau. W trakcie działań pościgowych podczas operacji praskiej dotarł pod Ostrau.
Szlak bojowy pułku zakończył się 11 maja 1945 roku pod Ostrau.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.