50 halerzy (cz. 50 haléřů) to moneta, która była w obiegu w Protektoracie Czech i Moraw. Została wyemitowana w 1940 roku i wycofana z obiegu w 1948 roku. Projekt wzoru monety stworzył medalier Jaroslav Eder, częściowo korzystając z wcześniejszych prac Otakara Španiela.
Wzór
Na awersie monety, w centralnej części, umieszczono godło pochodzące z małego herbu Protektoratu Czech i Moraw, przedstawiające heraldycznego, wspiętego i koronowanego lwa z podwójnym ogonem. Poniżej znajduje się rok bicia monety. Całość otacza dwuczęściowa legenda z nazwą kraju. W górnej, wewnętrznej części, widnieje inskrypcja w języku niemieckim napisana gotycką frakturą „Böhmen und Mähren”. W dolnej części, umieszczonej na zewnątrz, znajduje się czeski napis „ČECHY A MORAVA”. Obie części legendy oddzielają ozdobne elementy w kształcie krzyżyków złożonych z pięciu kropek.
Rewers monety ukazuje dwa pęki kłosów, po trzy sztuki każdy, związane razem wstążką, oraz dwie gałązki lipowe. W górnej części rewersu umieszczono nominał zapisany arabskimi cyframi. Wzór rewersu nawiązuje do wyglądu 50 czechosłowackich halerzy z 1921 roku, co było rezultatem umowy pomiędzy Jaroslavem Ederem a Otakarem Španielem, autorem pierwotnego projektu.
Nakład
Emisja monet o nominale 50 halerzy opierała się na rozporządzeniu ministra finansów Protektoratu z 19 lipca 1940 roku, które określiło wzór oraz cechy fizyczne monet. Produkowane były z cynkowych krążków o wadze 3,7 g (z jednego kilograma surowca wytwarzano 270 sztuk). Gotowe monety miały średnicę 22 mm i ząbkowany rant. W latach 1940–1944 wyprodukowano nieco ponad 53 miliony sztuk, a ich produkcję prowadziło przedsiębiorstwo Vichr a spol. w Lysej nad Labem.
Monety 50 halerzy wprowadzono do obiegu w dniu publikacji rozporządzenia w dzienniku ustaw, tj. 13 sierpnia 1940 roku. Po 29 lutego 1948 roku, w państwie czechosłowackim, zostały demonetyzowane, pięć miesięcy po decyzji o ponownej emisji w mosiądzu przedwojennych monet o tym samym nominale.