50 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

50 Dywizja Strzelecka

50 Dywizja Strzelecka (ros. 50-я стрелковая дивизия) to jednostka taktyczna piechoty wchodząca w skład Armii Czerwonej.

Historia

Podczas agresji na Polskę, 17 września 1939 roku, dywizja ta brała udział w działaniach w ramach 4 Korpusu Strzeleckiego.

W czerwcu 1941 roku, była częścią 21 Korpusu Strzeleckiego, który działał w ramach 3 Armii Okręgu Zachodniego, dowodzonej przez generała Lebiedienkę. W październiku 1941 roku, dywizja wzmocniła 5 Armię, walczącą w rejonie Możajska. W 1945 roku, razem z 254 Dywizją Strzelecką i 294 Dywizją Strzelecką, weszła w skład 73 Korpusu Strzeleckiego. W czasie działań na ziemiach polskich, dowódcą 50 DS był pułkownik Natan Rybak. Dywizja uczestniczyła w ofensywie Armii Czerwonej, która rozpoczęła się 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji na linii Stellung a2.

Struktura organizacyjna

2 Pułk Strzelecki
49 Pułk Strzelecki
359 Pułk Strzelecki
202 Pułk Artylerii Lekkiej
257 Pułk Artylerii Haubic
480 dywizjon moździerzy (od 01.11.1941 do 20.10.1942)
89 dywizjon przeciwpancerny (do 15.09.1941 i od 23.12.1942)
6 kompania rozpoznawcza
68 batalion saperów
81 batalion łączności (81; 1443 kompania łączności)
614 (10) batalion medyczno-sanitarny
107 kompania chemiczna
41 (130) kompania transportowa
125 (273) piekarnia polowa
51 (219) punkt weterynaryjny
883 stacja poczty polowej
320 kasa polowa

Dowódcy dywizji

płk Siergiej Goriaczew (dowodził w 1939 roku)

Przypisy

Bibliografia

Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.

Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.