50 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

50 Dywizja Piechoty

50 Dywizja Piechoty (niem. 50. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka, która brała udział w agresji na Polskę, Francję oraz Bałkany, a także w ataku na Związek Radziecki.

Formowanie i walki

Dywizja została sformowana na podstawie rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w ramach drugiej fali mobilizacyjnej przez Grenz-Kommandantur w Kostrzynie, w III Okręgu Wojskowym. W 1939 roku wzięła udział w agresji na Polskę, w 1940 roku na Francję, a w 1941 roku na Jugosławię i Grecję.

22 czerwca 1941 roku dywizja przeprowadziła atak na Związek Radziecki, gdzie walczyła przeciwko Armii Czerwonej w latach 1941-1944. W marcu 1945 roku została rozbita w kotle Heligenbeil, a pozostałe siły poddały się Armii Czerwonej na półwyspie helskim.

Wśród żołnierzy 50 Dywizji, 6 tysięcy zostało zabitych, 23 tysiące odniosło rany, a ponad 4 tysiące zaginęło. W statystyce nie uwzględniono jeńców wziętych do niewoli przez Armię Czerwoną na końcu wojny.

Dowództwo dywizji

Dowódcy dywizji:

gen. por. Konrad Sorsche (26 VIII 1939 – 25 X 1940)
gen. płk Karl-Adolf Hollidt (25 X 1940 – 23 I 1942)
gen. por. August Schmidt (31 I 1942 – 1 III 1942)
gen. por. Friedrich Schmidt (1 III 1942 – 26 VI 1943; poległ na Kubaniu)
gen. por. Friedrich Sixt (26 VI 1943 – 30 IV 1944)
gen. por. Paul Betz (30 IV 1944 – 9 V 1944; poległ w Sewastopolu)
gen. mjr Aleksander von Pfuhstein (9 V 1944 – 5 VI 1944)
gen. mjr Georg Haus (5 VI 1944 – 18 IV 1945; poległ w Stutthofie)
gen. mjr Kurt Domansky (18 IV 1945 – 28 IV 1945; poległ w Stutthofie)
płk Ribbert, dowódca 121 pułku grenadierów, pełnił obowiązki dowódcy 50 Dywizji od 28 IV 1945 do 9 V 1945

Szefowie sztabu:

ppłk Karl Jank (w czasie ataku na Polskę)

Struktura organizacyjna

Skład w sierpniu 1939 roku:

121., 122. i 123. pułk piechoty, 101. dywizjon artylerii, 71. batalion pionierów, 71. oddział łączności;

Skład w kwietniu 1940 roku:

121., 122., 123. pułk piechoty, 150. pułk artylerii, 71. batalion pionierów, 150. oddział rozpoznawczy, 150. oddział przeciwpancerny, 71. oddział łączności;

Skład w czerwcu 1943 roku:

121., 122., 123. pułk grenadierów, 150. pułk artylerii, 71. batalion pionierów, 50. batalion fizylierów, 150. oddział przeciwpancerny, 71. oddział łączności, 150. polowy batalion zapasowy;