50 Armia (ros. 50-я армия) to związek operacyjny, czyli armia ogólnowojskowa, Armii Czerwonej podczas II wojny światowej.
Formacja ta została założona 14 sierpnia 1941 roku i składała się z 8 dywizji piechoty oraz 1 dywizji kawalerii. Wchodziła w skład Fronu Briańskiego, a jej struktura obejmowała następujące dywizje piechoty: 217, 258, 260, 278, 279, 290 i 299, a także 108 Dywizję Pancerną.
Później, 50 Armia stała się częścią 2 Frontu Białoruskiego.
Podczas bitwy kurskiej (5 lipca – 23 sierpnia 1943) dowództwo 50 Armii tworzyli: dowódca Iwan Bołdin, szef sztabu N. Brilew, członkowie rady wojennej L. Czumakow i A. Rossadin, a także szef zarządu politycznego N. Sziłow.
Po przybyciu na tereny Polski, 50 Armia, po zaciętych walkach z armią niemiecką, 24 października 1944 roku zdobyła Augustów, co zakończyło jego okupację przez reżim III Rzeszy. W lipcu 1945 roku jednostki 50 Armii brały udział w obławie augustowskiej.
Dowódcy armii
gen. mjr Michaił Pietrow – od 14 sierpnia 1941 do 13 października 1941;
gen. mjr Arkadij Jermakow – od 13 października 1941 do 22 listopada 1941;
gen. por./gen. płk Iwan Bołdin – od 23 listopada 1941 do lutego 1945;
gen. por. Fiodor Ozierow – od lutego do maja 1945.
Struktura organizacyjna
Stan w styczniu 1945:
69 Korpus Armijny — gen. mjr Nikołaj Multan
81 Korpus Armijny — gen. por. Fiodor Zacharow
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
Robert Forczyk, Howard Gerrard: Moskwa 1941. Pierwsza porażka Hitlera. Kraków: 2008. ISBN 978-83-7396-709-0.
Greczko A. A., Siły zbrojne państwa radzieckiego, Warszawa 1975.
G. Kołtunow, B. Sołowjow: Bitwa pod Kurskiem. Warszawa: 1971.
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.