Moneta 5 złotych polskich z 1831 roku to pięciozłotówka z czasów Królestwa Polskiego, która powstała w trakcie powstania listopadowego. Została wybita przy użyciu stemplów, które przygotowano na podstawie decyzji Rządu Tymczasowego z dnia 10 lutego 1831 roku, zgodnie z niezmienionym systemem monetarnym z 1 grudnia 1815 roku, opartym na grzywnie kolońskiej. Moneta ta została wycofana z obiegu 1 czerwca 1838 roku.
Awers
Na awersie znajduje się koronowana, dwudzielna tarcza. Po lewej stronie widnieje polski orzeł, a po prawej pogoń litewska. U góry, w półkolu, umieszczono napis. Dookoła tarczy widoczne są wypukły otok oraz perełki.
Rewers
Na rewersie, w wieńcu, umieszczono nominał 5, a poniżej napis „ZŁOT•”, następnie „POL•”, a na dole wieńca znajduje się znak intendenta mennicy warszawskiej – K.G. (Karola Gronaua). Całość również otacza otokowy napis. Dookoła rewersu znajdują się wypukły otok oraz perełki.
Występują różne odmiany:
- brak kreski ułamkowej w 211/625,
- błąd: 311/625 zamiast 211/625.
Rant
Na rancie umieszczono wklęsły napis.
Opis
Moneta została wybita w mennicy w Warszawie, wykonana ze srebra próby 868, ma średnicę 31,5 mm i waży 15,54 grama. Jej nakład wyniósł 22 571 sztuk.
Stopień rzadkości różnych odmian pięciozłotówek przedstawiono w tabeli:
Zobacz też
- 3 grosze polskie 1831
- 10 groszy polskich 1831
- 2 złote polskie 1831
- dukat 1831
- 5 złotych polskich (1816–1818)
- 5 złotych polskich (1829–1834)
- ¾ rubla – 5 złotych (1833–1841)
- pieniądz powstania listopadowego
- tabela cennikowa Bolcewicza
- Rosyjskie monety bite dla Polski (1815–1841)
Przypisy