5 złotych polskich (1829–1834)

Moneta pięciozłotowa Królestwa Kongresowego z okresu autonomii, 5 złotych polskich, została wprowadzona w czasie panowania Mikołaja I, jako następca pięciozłotówki bitej w latach 1816–1818. Produkowana w srebrze w latach 1829–1834, opierała się na systemie monetarnym bazującym na grzywnie kolońskiej. Jej wycofanie z obiegu miało miejsce 1 maja 1847 roku.

Moneta została wybita z otokiem, podobnie jak inne nominały Królestwa Polskiego, które były emitowane po 1819 lub po 1820 roku.

Awers

Na awersie znajduje się prawe popiersie cara Aleksandra I, otoczone napisem w otoku. Dookoła umieszczono wypukły otok.

Rewers

Na rewersie przedstawiono średni herb Królestwa Kongresowego, czyli orła rosyjsko-polskiego. Jest to dwugłowy orzeł z trzema koronami – jedną dużą pośrodku oraz dwiema mniejszymi na głowach orła. W prawej łapie trzyma miecz oraz berło, a w lewej jabłko królewskie. Na piersi, na tle gronostajowego płaszcza, znajduje się tarcza herbowa z polskim orłem. Po obu stronach dużej korony umieszczono rok bicia: 1829, 1830, 1831, 1832, 1833 lub 1834. Na dole, po obu stronach ogona orła, znajduje się znak intendenta mennicy w Warszawie –

F.H. (Fryderyka Hungera 1829, 1830),
K.G. (Karola Gronaua 1830–1834),
I.P. (Jerzego Puscha 1834).

Poniżej, w półkolu, umieszczono napis otokowo.

Na obwodzie widnieje wypukły otok.

Opis

Moneta została wybita w mennicy w Warszawie, w srebrze o próbie 868, na krążku o średnicy 31 mm i wadze 15,54 grama, z rantem ząbkowanym oraz otokiem. Zgodnie z raportami mennicy, w latach 1829–1834 w obiegu znalazło się 3 900 636 sztuk tej monety.

Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli:

Moneta ta była bita w czasach panowania Mikołaja I, dlatego w numizmatyce rosyjskiej klasyfikowana jest do kategorii monet tego cara.