5 rubli (1842–1849)
MW – złota moneta o nominale pięciu rubli, wybita na mocy ukazu carskiego, który z dniem 1 stycznia 1842 roku zjednoczył systemy monetarne Królestwa Kongresowego oraz Imperium Rosyjskiego. Produkcja monet odbywała się w mennicy w Warszawie w latach 1842–1849, według rosyjskiego systemu wagowego – zołotnikowego, bazującego na fundamencie funta rosyjskiego.
Awers
Na awersie znajduje się orzeł cesarstwa rosyjskiego – dwugłowy orzeł z trzema koronami. W prawej łapie trzyma miecz oraz berło, a w lewej jabłko królewskie. Na piersi orła widnieje tarcza herbowa, na której przedstawiony jest Św. Jerzy na koniu pokonującym smoka. Wokół tarczy rozciąga się łańcuch z krzyżem Św. Andrzeja. Na skrzydłach orła umieszczono sześć tarcz z herbami – po lewej stronie znajdują się herby Kazania, Astrachania i Syberii, natomiast po prawej stronie herby Królestwa Polskiego, Krymu oraz Wielkiego Księstwa Finlandii. Na dole, po obu stronach ogona orła, widoczny jest znak mennicy w Warszawie – litery M.W., a wokół znajduje się otok z perełek.
Rewers
Na rewersie znajduje się nominał „5″, z rozety po obu stronach. Poniżej umieszczono napis „РУБЛЕЙ”, a pod nim rok: 1842, 1846, 1848 lub 1849. Całość otacza otok z perełek.
Opis
Moneta była produkowana w mennicy w Warszawie, wykonana z złota próby 916, na krążku o średnicy 23 mm i wadze 6,5353 grama, z rantem skośnie ząbkowanym. Z danych mennicy wynika, że w latach 1842–1849 w obieg wprowadzono 1 375 monet.
Rzadkość poszczególnych roczników została zaprezentowana w tabeli:
W numizmatyce rosyjskiej, moneta ta zaliczana jest do kategorii monet carskich Mikołaja I.
Moneta o tym samym nominale oraz identycznych wzorach rewersu i awersu była także produkowana w innej mennicy poza Warszawą: