5 Pułk Strzelców Konnych (1920)

5 pułk strzelców konnych

5 pułk strzelców konnych był oddziałem jazdy dywizyjnej Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, działającym w czasie wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na mocy rozkazu Ministerstwa Spraw Wojskowych z dnia 17 czerwca 1919 roku, z luźnych szwadronów przydzielonych do jednostek piechoty w charakterze kawalerii dywizyjnej, powstały cztery pułki dragonów.

Jesienią 1919 roku przeprowadzono reorganizację jazdy dywizyjnej. W miejsce wcześniej istniejących pułków dragonów, sformowano cztery pułki strzelców konnych. Dowództwa tych pułków pełniły jedynie funkcje inspekcyjne, a nie dowódcze. Zmiana nazwy nie wprowadziła żadnych zmian w strukturze organizacyjnej pułków.

W międzyczasie pułki rozrosły do czterech dywizjonów, posiadając nominalnie po 8 szwadronów oraz szwadron zapasowy. W drugiej połowie 1920 roku wprowadzono nowe etaty wojenne dla pułków strzelców konnych. Zgodnie z tymi etatami, skład pułku obejmował trzy dywizjony o numeracji I–III oraz szwadron zapasowy. Każdy dywizjon składał się z dowództwa, plutonu ckm na taczankach i dwóch szwadronów z wewnętrzną numeracją pułkową od 1 do 6.

Szwadron zapasowy dzielił się na dowództwo z sztabem i sekcją łączności, a także oddziały: rekrutów, ozdrowieńców, ujeżdżania koni oraz karabinów maszynowych. W związku z koniecznością zwolnienia jednostek kawalerii dywizyjnej, postanowiono sformować nowy 5 pułk strzelców konnych. W jego skład weszły oddziały różnych pułków, które utworzyły szwadron pod dowództwem porucznika Albrechta. Później do pułku dołączył I Lubelski dywizjon ochotniczy. Ostatecznie, pułk posiadał dwa dywizjony oraz szwadron zapasowy.

W wyniku kolejnych reorganizacji, pułk ten został przemianowany na 7 pułk strzelców konnych.

Struktura organizacyjna

Pierwszy skład:

  • dowództwo pułku w Grudziądzu
  • oddział 1 pułku ułanów
  • oddział 10 pułku ułanów
  • samodzielny dywizjon strzelców granicznych

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Grobicki. Zarys historyczny organizacji kawalerii dywizyjnej w latach 1918 – 1921. „Przegląd Kawaleryjski”. 6 (16), s. 45-58, 1926. Warszawa: Departament II Kawalerii.

Jerzy Grobicki. Organizacja kawalerii polskiej w latach 1918 – 1921. „Przegląd Kawaleryjski”. 9 (2), s. 97-120, 1932. Warszawa: Departament Kawalerii M.S.Wojsk.

Lech Wyszczelski: Wojsko Polskie w latach 1918–1921. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2006. ISBN 83-89729-56-3.