5 Pułk Kawalerii

5 pułk kawalerii (ang. 5th Cavalry Regiment) to historyczna jednostka armii Stanów Zjednoczonych, która rozpoczęła swoją działalność 3 sierpnia 1861 roku, na mocy uchwały kongresu powołującej do służby „dwa pułki dragonów, pułk konnych strzelców i dwa pułki kawalerii, które odtąd będą znane i uznawane, odpowiednio za pierwszy, drugi, trzeci, czwarty i piąty pułk kawalerii…”. Jednostka ta kontynuuje swoją działalność do dzisiaj, działając w zmienionym formacie organizacyjnym armii amerykańskiej.

Struktura organizacyjna

Skład 2019

1 batalion „Black Knights” w składzie 2 Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej 1 Dywizji Kawalerii w Fort Hood w Teksasie:

HHC (dowództwo i kompania dowodzenia)
kompania A
kompania B
kompania C
kompania D
kompania G dołączona z 15 BSB

2 batalion „Lancers” w składzie 1 Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej 1 Dywizji Kawalerii w Fort Hood w Teksasie:

HHC (dowództwo i kompania dowodzenia)
kompania A
kompania B
kompania C
kompania D
kompania F dołączona z 115 BSB

Historia

W 1855 roku, Kongres, dostrzegając niedobór kawalerzystów, zatwierdził utworzenie dwóch nowych pułków: 1 i 2 pułku kawalerii. 2 pułk kawalerii, który 3 sierpnia 1861 roku został przemianowany na 5 pułk kawalerii, został sformowany 3 marca 1855 roku w Louisville w stanie Kentucky pod dowództwem generała Alberta Sidneya Johnstona, a jego szeregach znaleźli się żołnierze z Alabamy, Marylandu, Missouri, Indiany, Kentucky, Pensylwanii, Ohio i Wirginii. Pułk szybko stał się najlepiej wyposażoną i wyszkoloną jednostką, z doskonałymi jeźdźcami i żołnierzami w służbie konnej. Podczas parad pułkowych każda kompania jeździła konno na wierzchowcach o innym kolorze.

W 1866 roku, po zakończeniu wojny domowej, Kongres podjął kolejną ustawę zwiększającą liczbę pułków kawalerii. Powołano do służby wielu żołnierzy, którzy wcześniej brali udział w wojnie secesyjnej, aby chronić osadników w czasach, gdy Indianie wędrowali po zachodnich granicach, a osadnicy z determinacją zajmowali ich ziemie. 1, 4, 5, 7, 8 i 10 pułki kawalerii (wszystkie podległe 1 Dywizji Kawalerii) stawiały czoła Siuksom, Komanczom, Arapaham, Apaczom i innym rdzennym Amerykanom podczas wojen z Indianami.

We wrześniu 1868 roku pułk otrzymał rozkaz przygotowania się do walki przeciwko Indianom w Kansas i Nebrasce. W ciągu następnych pięciu lat stoczył wiele potyczek i bitew z Siuksami, Szejenami, Arapahami i Apaczami.

W 1876 roku, po śmierci generała Custera i 264 jego żołnierzy w bitwie nad Little Bighorn, żołnierze 5 pułku wyruszyli za Siuksami, aby pomścić ich śmierć.

W 1898 roku pułk przegrupował się z San Antonio do Tampy na Florydzie, aby rozpocząć udział w wojnie hiszpańsko-amerykańskiej, oddaloną o 2000 mil od swoich rodzinnych stron. Ponad 17000 żołnierzy, w tym 5 pułk kawalerii, wylądowało na południowo-zachodnim wybrzeżu Portoryko, w małym porcie Guánica, 15 mil na zachód od Ponce.

W 1901 roku pułk, z wyjątkiem 2 szwadronu, popłynął na Filipiny, aby stłumić krwawe powstanie. W 1902 roku 2 szwadron dołączył do swojego pułku na Filipinach. Żołnierze walczyli w dżungli, aby zakończyć powstanie Moro. W marcu 1903 roku, po powrocie do Stanów, żołnierze 5 pułku zostali rozmieszczeni w Arizonie, Kolorado, Nowym Meksyku i Utah.

W 1913 roku zagrożenie naruszenia granicy Stanów Zjednoczonych sprowadziło pułk z powrotem na pustynie Południowego Zachodu, gdzie stacjonował w Fort Apache i Fort Huachuca w Arizonie. W 1916 roku jednostka została wysłana na meksykańską granicę jako część ekspedycji meksykańskiej przeciwko partyzantce Pancho Villi, po rewolucji meksykańskiej.

22 stycznia 1921 roku utworzono 1 Dywizję Kawalerii. 13 września 1921 roku, po wprowadzeniu ustawy o obronie narodowej, 1 Dywizja Kawalerii została formalnie aktywowana w Fort Bliss w Teksasie. Jej pierwszym dowódcą został mieszkaniec Teksasu z hrabstwa Rusk, doświadczony weteran wojen z Indianami, wojny hiszpańsko-amerykańskiej, insurekcji na Filipinach, ekspedycji meksykańskiej, I wojny światowej oraz kawaler Medalu Honoru, generał dywizji Robert Lee Howze.

1 batalion „Black Knights”

sformowany 3 marca 1855 w Armii jako kompania A 2 pułku kawalerii;
zorganizowany od maja do czerwca 1855 w Jefferson Barracks w stanie Missouri;
zreorganizowany 3 sierpnia 1861 jako kompania A 5 pułku kawalerii;
przeprojektowany 25 marca 1949 jako kompania A 5 pułku kawalerii;
5 pułk kawalerii (bez kompanii A) zwolniony 15 października 1957 z przydziału do 1 Dywizji Kawalerii;
zreorganizowany 15 listopada 1957 jako HHC 1 grupy bojowej 5 pułku kawalerii i przydzielony do 1 Dywizji Kawalerii;
przeprojektowany 1 sierpnia 1963 jako 1 batalion 5 pułku kawalerii;
zwolniony 17 października 2005 z przydziału do 1 Dywizji Kawalerii i przydzielony do 2 Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej.

Wyróżnienia

2 batalion „Lancers”

sformowany 3 marca 1855 w Armii jako kompania B 2 pułku kawalerii;
zorganizowany od czerwca do lipca 1855 w Jefferson Barracks w stanie Missouri;
przeorganizowany 3 sierpnia 1861 jako kompania B 5 pułku kawalerii;
zreorganizowany 19 czerwca 1963 jako HHC 2 batalionu 5 pułku kawalerii;
1 sierpnia 1963 przydzielony do 1 Dywizji Kawalerii i aktywowany w Korei;
dezaktywowany 31 lipca 1972 w Fort Hood w Teksasie;
ponownie aktywowany 20 czerwca 1974 w Fort Hood;
16 września 1986 zwolniony z zadania dla 1 Dywizji Kawalerii i przydzielony do 3 Dywizji Pancernej;
zdezaktywowany 16 grudnia 1986 w Niemczech i zwolniony z przydziału do 3 Dywizji Pancernej;
16 stycznia 1987 przydzielony do 1 Dywizji Kawalerii i aktywowany w Fort Hood w Teksasie;
zreorganizowany 1 października 2005 na 2 batalion 5 pułku kawalerii;
zwolniony 17 października 2005 z przydziału do 1 Dywizji Kawalerii i przydzielony do 1 Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej.