5 Pułk Artylerii Lekkiej (5 pal)
5 Pułk Artylerii Lekkiej (5 pal) to jednostka artylerii lekkiej w ramach Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Pułk został utworzony w 1941 roku w Tatiszczewie i wchodził w skład 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. W 1942 roku na bazie pułku powstał 4 Kresowy Pułk Artylerii Lekkiej.
Etat wojenny pułku
W skład etatu pułku wchodziły:
- dowództwo pułku z baterią dowodzenia (sztabową)
- 2 dywizjony ogniowe:
- 2 czterodziałowe baterie armat 76 mm
- 1 czterodziałowa bateria haubic 122 mm
Zgodnie z etatem, pułk miał liczyć 85 oficerów oraz 970 kanonierów. Na dzień 1 kwietnia 1942 roku pułk posiadał 60 oficerów, 319 podoficerów oraz 963 kanonierów. W jego wyposażeniu znajdowało się 110 koni wierzchowych, 396 koni artyleryjskich oraz 47 koni taborowych. Do pełnego etatu brakowało: 4 armat 76 mm, 4 haubic 122 mm oraz 32 jaszczy do dział.
Obsada pułku
Tatiszczewo, 28 XII 1941
- dowódca pułku – ppłk Tadeusz Sheybal
- zastępca i szef sztabu – kpt. Wojciech Biliński
- bateria sztabowa – kpt. rez. Władysław Kunat
- dowódca I dywizjonu – mjr Adam Machnowski
- 1 bateria – kpt. Mieczysław Nadratowski
- 2 bateria – kpt. Paweł Czerniuk
- 3 bateria – por. Zygmunt Zwolanowski
- dowódca II dywizjonu – mjr Stanisław Monkielewicz
- 4 bateria – kpt. Bolesław Uchman
- 5 bateria – por. rez. Tadeusz Kumorek
- 6 bateria – por. rez. Tadeusz Bornholtz
Przypisy
Bibliografia
Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.