5 Kozacki Pułk Szkoleniowo-Zapasowy
5 Kozacki Pułk Szkoleniowo-Zapasowy (ros. 5-й казачий учебно-запасной полк) był kolaboracyjnym oddziałem wojskowym złożonym z Kozaków, który działał w czasie II wojny światowej.
Na początku lipca 1943 roku, w okupowanej Mławie, rozpoczęto proces formowania 1 Kozackiej Dywizji Kawalerii, którą dowodził gen. Helmuth von Pannwitz. Wkrótce potem w pobliskiej wsi Mokowo powstał 5 Kozacki Pułk Szkoleniowo-Zapasowy, na czele którego stanął płk. Alexander von Bosse. Oddział ten był podporządkowany Rezerwie wojsk kozackich z siedzibą w Berlinie, dowodzonej przez atamana gen. Andrieja G. Szkuro. Pułk nie miał ustalonego składu organizacyjnego; w różnych okresach jego liczba wahała się od 10 do 15 tysięcy żołnierzy, którzy byli przenoszeni z różnych kozackich jednostek walczących na froncie wschodnim. Po odpowiednim przeszkoleniu, żołnierze ci byli przydzielani do poszczególnych pułków 1 Kozackiej Dywizji Kawalerii.
W ramach 5 Kozackiego Pułku Szkoleniowo-Zapasowego powstała szkoła podoficerska oraz szkoła młodych Kozaków, która miała charakter korpusu kadetów dla nieletnich Kozaków, którzy stracili swoich rodziców. Komendantem szkoły był ppłk Stabenau. Po wysłaniu 1 Kozackiej Dywizji Kawalerii do walki z partyzantami w okupowanej Jugosławii pod koniec września 1943 roku, pułk został przeniesiony do Dijon w okupowanej Francji, a następnie do Zwettl w Austrii. W tym okresie w pułku szkolono żołnierzy dla różnych kozackich oddziałów wojskowych, które służyły w armii niemieckiej.