5 Kompania Artylerii Pieszej (5 kap) – to pododdział artylerii pieszej Wojska Polskiego II RP.
Na podstawie rozkazu wykonawczego L. dz. 470/Art. Org. Mob. Tjn. z dnia 15 maja 1924 roku, dotyczącego nowej organizacji artylerii w czasie pokoju, przy 5 pułku artylerii ciężkiej w Krakowie powstała Kompania Artylerii Pieszej Nr 5, składająca się z dwóch baterii, z których każda była wyposażona w dwie rosyjskie haubice wz. 1910. Kompania miała charakter wyszkoleniowy. W aspekcie administracyjnym i mobilizacyjnym, była traktowana jako pododdział 5 pac z prawami dywizjonu detaszowanego. Od 15 lipca 1924 roku do 5 kap przydzielono oficerów z 5 pac: kpt. Henryka Mitschke na stanowisko p.o. dowódcy oraz kpt. Feliksa II Olszewskiego, por. Aleksandra Krzyżanowskiego i por. Kazimierza Stanisława Franciszka Haburę. Na podstawie rozkazu wykonawczego L. dz. 2200 Og. Org. z 27 listopada 1925 roku, dotyczącego organizacji artylerii w czasie pokoju na rok 1926/27, kompania została rozwiązana.
Kompania składała się z drużyny dowódcy oraz dwóch baterii. Drużyna dowódcy liczyła 4 oficerów i 51 szeregowych, a także 7 koni wierzchowych oraz 16 koni artyleryjskich. W skład drużyny dowódcy wchodził jego poczet, sekcja łączności, oddział zaprzęgowy oraz funkcyjni. Każda z baterii składała się z 2 oficerów i 27 szeregowych oraz 3 koni wierzchowych.
Na przełomie 1924 i 1925 w 5 kap służbę pełniło sześciu oficerów artylerii, będących oficerami nadetatowymi 5 pac:
- kpt. Henryk Mitschke,
- kpt. Feliks II Olszewski,
- por. Aleksander Krzyżanowski,
- por. Kazimierz Stanisław Franciszek Habura,
- por. Marian Wacław Mystkowski (od IX 1924),
- por. Henryk Sękowski (od XI 1924).
Likwidacja kompanii nie wpłynęła na zadania mobilizacyjne przypisane do 5 pac. Zgodnie z obowiązującym wówczas planem mobilizacyjnym „S”, pułk odpowiadał za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji 51 kompanii artylerii pieszej. Kompania miała być gotowa w 12 dniu mobilizacji. W jej skład wchodziły trzy baterie, z których każda miała dwa ciężkie rosyjskie działa. Na początku lat 30. XX wieku kompania została usunięta z tabeli mobilizacyjnej 5 pac. Głównym powodem tego kroku było zużycie sprzętu oraz niebezpieczna amunicja.
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Piotr Zarzycki. Artyleria piesza w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (187), 2001. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. ISSN 1640-6281.