5 Kałuski Pułk Piechoty Imperatora Wilhelma I (ros. 5-й пехотный Калужский Императора Вильгельма 1-го полк) – pułk piechoty działający w okresie Imperium Rosyjskiego.
Formowanie
Powstał 28 sierpnia 1805 roku z dwóch batalionów, które zostały wydzielone z pułków muszkieterów: Sofijskiego oraz Litewskiego, w czasach panowania cara Aleksandra I Romanowa, jako Kałuski Pułk Muszkieterów.
22 lutego 1811 roku zmienił nazwę na Kałuski Pułk Piechoty.
6 lutego 1818 roku przyjął nazwę Pułk Piechoty Księcia Wilhelma Pruskiego.
28 stycznia 1833 roku do pułku dołączono 3 Pułk Morski, co skutkowało reorganizacją całej jednostki.
25 lipca 1840 roku przyjął nazwę Pułk Piechoty im. Księcia Pruskiego.
19 marca 1857 roku zmienił nazwę na Kałuski Pułk Piechoty im. Księcia Pruskiego.
23 grudnia 1860 roku zmienił nazwę na Kałuski Pułk Piechoty im. Jego Wysokości Króla Pruskiego.
25 marca 1864 roku przyjął nazwę 5 Kałuski Pułk Piechoty im. Jego Wysokości Króla Pruskiego.
17 lutego 1871 roku zmienił nazwę na 5 Kałuski Pułk Piechoty im. Jego Imperatorskiej Wysokości Imperatora Niemieckiego Króla Pruskiego.
27 lutego 1888 roku przyjął nazwę Kałuski Pułk Piechoty im. Imperatora Wilhelma I.
1 sierpnia 1914 roku ponownie przyjął nazwę Kałuski Pułk Piechoty.
Święto pułkowe: 30 sierpnia. Dyslokacja w 1914: Modlin. Rozformowany: w 1918 roku.
Przyporządkowanie 1 stycznia 1914
23 Korpus Armijny (23 АК, 23 армейский корпус), Warszawa
2 Dywizja Piechoty (2-й пехотной дивизии), Modlin
1 Brygada Piechoty, Modlin
5 Kałuski pułk piechoty
Patroni
6 lutego 1818 – 27 lutego 1888 – książę Wilhelm Pruski
27 lutego 1888 – 16 czerwca 1888 – król Prus Fryderyk III.
Dowódcy
11 kwietnia 1911 – 7 marca 1913 – płk Konstanty Jakowlewicz Biciutko,
26 kwietnia 1913 – 1 kwietnia 1914 – płk Nikołaj Pietrowicz Zinowiew,
2 września 1915 – po 1 stycznia 1916 – płk Aleksandr Pietrowicz Kabajew.
Udział w wojnach
1812 – I wojna ojczyźniana (wojna rosyjsko-francuska)
1831 – tłumienie powstania listopadowego w Polsce
1877 – 1878 – wojna rosyjsko-turecka
1914 – 1918 – I wojna światowa
Znaki wyróżniające
Gieorgiewski sztandar pułkowy z inskrypcją: „Za zdobycie Łowczy 22 sierpnia 1877 roku” oraz „1805 – 1905”. Rozkaz Imperatora z 28 sierpnia 1905 roku. Sztandar udekorowany Aleksandrowską Wstęgą Jubileuszową.
Wyróżniony za zasługi wojenne. Wyróżnienie z 13 kwietnia 1818 roku.
Znaczki z napisem „Wyróżniający”, na czapkach stanu osobowego. Wyróżnienie z 27 kwietnia 1814 roku.
Wyróżniony za waleczność w bitwie pod Bar-sur-Aube. Wyróżnienie z 15 lutego 1814 roku.
Trąby Gieorgiewskie z napisem „Za walki o Warszawę 25 i 26 sierpnia 1831”. Wyróżnienie z 6 grudnia 1931 roku.
Sztandar pułkowy został odznaczony wstęgą przez króla pruskiego w 1868 roku. Sztandar 4 batalionu otrzymał wstęgę 19 lipca 1888 roku.
Pułk posiadał odznakę pułkową, ustanowioną 8 lipca 1911 roku. Złoty krzyż maltański pokryty niebieską i czerwoną emalią, na wieńcu z liści laurowych i dębowych. Ranty złote z krążkami. Na odznace napisy: „1805-1905” oraz „100 lat”, a także monogramy: na górze imperatora Wilhelma I, w centrum na kole w kolorze czerwonym imperatora Mikołaja II. Miał również pułkowy znaczek dwustronny z napisami „Na pamiątkę stulecia 5 Kałuskiego Pułku Piechoty im. Imperatora Wilhelma I”.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 – 1914, Petersburg 1914.
Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831-1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4
A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
A. K. Zalesskij I mirowaja wojna. Prawitieli i wojennaczalniki, wyd. WECZE Moskwa 2000.
Linki zewnętrzne