5 Dywizjon Artylerii Pancernej

5 Dywizjon Artylerii Pancernej

5 Dywizjon Artylerii Pancernej to samodzielny pododdział broni pancernej ludowego Wojska Polskiego.

Jednostka została sformowana na podstawie rozkazu dowódcy Armii Polskiej w ZSRR nr 0130 z dnia 5 lipca 1944 roku, w ramach 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty w 1 Armii Wojska Polskiego. Organizacja dywizjonu opierała się na sowieckim etacie Nr 04/568, jednak do momentu zakończenia swojego istnienia nie otrzymał on przysługujących mu dział samobieżnych SU-76. 18 października 1944 roku, w Przemyślu, żołnierze dywizjonu złożyli przysięgę. Do kwietnia 1945 roku jednostka znajdowała się na tyłach frontu. Pod koniec kwietnia 1945 roku pododdział pozyskał zdobyczny niemiecki sprzęt pancerny, który został wyremontowany przez 24 batalion remontu czołgów:

  • 1 czołg PzKpfw IV Ausf. J
  • 3 „działa samobieżne T-38 (75 mm)”
  • 3 „działa samobieżne T-3 (75 mm)”
  • 1 półgąsienicowy transporter opancerzony Sd.Kfz.251
  • gąsienicowy improwizowany transporter opancerzony „EPA”

11 maja, po zakończeniu działań wojennych, dywizjon dotarł do rejonu dyslokacji 6 Dywizji Piechoty. 5 października 1945 roku jednostka przekazała posiadany sprzęt pancerny do 3 szkolnego pułku czołgów, co doprowadziło do jej rozformowania.

Dowódcy

  • kpt. Maksym Budinczuk
  • kpt. Baranow

Struktura organizacyjna

W skład dywizjonu wchodziły:

  • dowództwo,
  • pluton dowodzenia,
  • 3 baterie artylerii, każda z 4 działonami,
  • drużyny: zaopatrzenia bojowego, remontowa, gospodarcza, punkt sanitarny.

Stan etatowy dywizjonu wynosił 165 żołnierzy, w tym 51 oficerów, 73 podoficerów i 41 kanonierów.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.

Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.

Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP: 1943-1983. Warszawa: Wydawnictwo Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5. Brak numerów stron w książce.