5 Dywizja Polowa Luftwaffe
5 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 5. Luftwaffen-Felddivision) została utworzona na obszarze Niemiec w październiku 1942 roku.
Formowanie i walki
Dywizja brała udział w działaniach na południowym odcinku frontu wschodniego, wspierając 17 i 6 Armię. W styczniu 1943 roku uczestniczyła w walkach odwrotowych z Kaukazu. Od lutego do kwietnia broniła przyczółku kubańskiego. W maju jednostka została ewakuowana na Krym. We wrześniu 1943 roku walczyła o Melitopol, ponosząc ciężkie straty. W listopadzie 1943 roku przekształcono ją (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) w 5. Felddivision (L) i przydzielono do wojsk lądowych. Wykrwawiona dywizja została przeniesiona do Besarabii w celu odbudowy. Niestety, nie udało się zrekonstruować całej formacji, a jedynie utworzono jeden pułk strzelców – 9. polowy pułk (L). Osłabiona dywizja kontynuowała walki od stycznia 1944 roku w ramach rumuńskiej 3 Armii o przyczółek mikołajowski oraz od marca do maja na odcinku odeskim. W maju została ostatecznie rozwiązana, a ocalałych żołnierzy przekazano do 76, 320 i 335 Dywizji Piechoty.
Skład bojowy dywizji
1942
- I-IV bataliony strzelców polowych
- 5 polowy batalion artylerii Luftwaffe
- 5 polowa kompania cyklistów Luftwaffe
- 5 polowa kompania dział szturmowych Luftwaffe
- 5 polowa kompania inżynieryjna Luftwaffe
- 5 polowa kompania łączności Luftwaffe
- 5 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe
Dowódcy dywizji
Generalmajor Luftwaffe Hans-Joachim von Armin (od przełomu października i listopada 1943)
Oberst Hans-Bruno Schulz-Helm (od grudnia 1942 do 1 listopada 1943)
Generalmajor Botho Graf von Hülsen (od 10 marca do 1 czerwca 1944)
Brak informacji na temat dowódcy dywizji od listopada 1943 do 10 marca 1944.
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce.
Leksykon Wehrmachtu