5 Kresowa Brygada Zmechanizowana im. Króla Bolesława Chrobrego (5 BZ) – to był związek taktyczny Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Brygada została utworzona w 1998 roku na podstawie dowództwa 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej oraz 73 Pułku Zmechanizowanego. Wchodziła w skład 4 Lubuskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Jana Kilińskiego.
14 września 2001 roku, podczas apelu na placu obok ruin fary, związanym z likwidacją garnizonu Gubin, jej dowódca płk Zbigniew Smok złożył gen. Kwiatkowskiemu meldunek o rozformowaniu 5 Kresowej Brygady Zmechanizowanej oraz 5 Kresowego Pułku Przeciwlotniczego. W ten sposób polski garnizon, który powstał w 1952 roku, przestał istnieć.
Żołnierze
Dowódcy:
płk Zbigniew Smok
Struktura organizacyjna
składająca się z:
- dowództwo i sztab
- batalion dowodzenia
- 3 bataliony zmechanizowane
- batalion czołgów „Ułanów Karpackich”
- batalion piechoty zmotoryzowanej
- dywizjon artylerii samobieżnej
- dywizjon artylerii przeciwpancernej
- dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- kompania rozpoznawcza
- kompania saperów
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
Uzbrojenie: bojowe wozy piechoty BWP-1, czołgi podstawowe T-72, haubice samobieżne 2S1 Goździk, armaty przeciwlotnicze ZU-23-2, opancerzone samochody rozpoznawcze BRDM-2.
Symbole brygady
Sztandar
21 sierpnia 2000 roku prezydent Aleksander Kwaśniewski nadał 5 BZ sztandar.
15 września 2000 roku brygada otrzymała sztandar ufundowany przez Społeczny Komitet Fundacji Sztandaru, kierowany przez burmistrza Gubina Lecha Kiertyczaka. Sztandar wręczył w imieniu prezydenta RP płk Marek Dukaczewski.
Sztandar brygady został przekazany do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
Opis sztandaru
Na froncie sztandaru znajduje się krzyż kawalerski z czerwonej tkaniny. W jego centrum, w czerwonym okręgu, umieszczone są dwie gałązki wawrzynu, tworzące wieniec otwarty w górnej części, haftowane złotym szychem. Pośrodku wieńca znajduje się wizerunek orła białego, zwróconego w stronę drzewca, haftowany srebrnym szychem; korona, dziób i szpony orła są haftowane złotym szychem.
Na odwrocie sztandaru znajduje się krzyż kawalerski, a w czerwonym okręgu w jego centrum umieszczone są dwie gałązki wawrzynu, tworzące wieniec otwarty w górnej części, haftowane złotym szychem. Pośrodku wieńca widnieje napis: BÓG – HONOR – OJCZYZNA, haftowany złotym szychem. W rogach płata, pomiędzy ramionami krzyża, umieszczone są wieńce wawrzynu, a w nich herb miasta Lubska, herb Gubina, odznaka 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej oraz Krzyż Jerozolimski.
Wykaz gwoździ honorowych
- Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
- Minister Obrony Narodowej
- Dowódca Wojsk Lądowych
- Szef Sztabu Generalnego WP
- Dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego
- Wojewoda Lubuski
- Dowódca 4 Lubuskiej DZ gen. bryg. Zbigniew Szura
- Otella Szczepańska 5 KDP
- płk rez. Lech Kamiński 5 KDZ
- Dowódca 5 Kresowej BZ płk Zbigniew Smok
- Przedstawiciel oficerów 5 KBZ – mjr Janusz Zaorski
- Przedstawiciel chorążych 5 KBZ – stchor. Piotr Witczak
- Przedstawiciel podofic. 5 KBZ – stsierż. Piotr Rzucidło
- Przedstawiciel szeregowych – st.szer. Daniel Łęgowik
Ciekawostki
27 sierpnia 1999 roku odsłonięto tablicę pamiątkową Pułku Ułanów Karpackich przed rejonem zakwaterowania 1 bcz.
28 sierpnia 1999 roku sztandar ufundowany przez st. wachm. Czesława Jakubika z USA został wręczony 1 bcz dowodzonemu przez mjr. Jana Rokosika.
15 września 1999 roku podczas uroczystości brygada przejęła replikę sztandaru 5 Kresowej Dywizji Piechoty, co podkreśliło nazwę wyróżniającą „Kresowa” oraz tradycje 5 Dywizji Wojska Polskiego.
Przekształcenia
19 Dywizja Zmechanizowana → 19 Dywizja Pancerna → 5 Saska Dywizja Pancerna → 5 Kresowa Dywizja Zmechanizowana → 5 Kresowa Brygada Zmechanizowana
Przypisy
Bibliografia
Zdzisław Z. Sawicki, Jerzy J. Waszkiewicz, Adam A. Wielechowski, Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian, Warszawa: „Bellona”, 1997, ISBN 83-11-08588-9, OCLC 750943548. Brak numerów stron w książce.
Kalendarium Gubina 1945-2009, Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, Gubińskie Towarzystwo Kultury, czerwiec 2010, ISBN 978-83-927655-6-1.