5 Batalion Remontowy (5 brem) to samodzielny pododdział logistyczny w strukturach Wojska Polskiego.
Jednostka została utworzona na podstawie zarządzenia szefa sztabu 5 SDPanc Nr 078 z dnia 7 lipca 1967 roku. Jej siedziba mieściła się w garnizonie Gubin, w koszarach przy ulicy Poznańskiej (obecnie Kresowa), w wyniku połączenia 20 Ruchomego Warsztatu Naprawy Czołgów w Słubicach (JW 3625), 27 Ruchomego Warsztatu Naprawy Samochodów w Gubinie (JW 3876) oraz 19 Dywizyjnego Warsztatu Uzbrojenia w Gubinie (JW 4158).
Batalion należał do 5 Saskiej Dywizji Pancernej, która od 1990 roku przekształcona została w 5 Dywizję Zmechanizowaną.
Jednostka została rozformowana do dnia 31 grudnia 1998 roku, a przed rozformowaniem funkcjonowała według etatu wojenno-pokojowego Nr 30/337/0.
Symbole batalionu
Sztandar
Uroczystość wręczenia sztandaru miała miejsce 11 października 1987 roku na Placu Wdzięczności w Gubinie. Akt ten został dokonany przez Szefa Służb Technicznych, zastępcę dowódcy SOW, płk Antoniego Goliszewskiego. Sztandar odebrał dowódca 5 brem, ppłk Ryszard Kuźniacki, który następnie przekazał go pocztowi sztandarowemu w składzie: kpt. Janusz Koliński, chor. Marek Górniak oraz sierż. Remigiusz Lisiecki.
Pożegnanie sztandaru miało miejsce 12 września 1998 roku, a dokonał go dowódca 5 brem, ppłk mgr inż. Wojciech Palus, w towarzystwie delegacji byłych żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych batalionu.
21 października 1998 roku sztandar 5 brem został przekazany do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
Odznaka pamiątkowa
Odznaka 5 batalionu remontowego ma kształt krzyża maltańskiego o wymiarach 41 x 41 mm, z ramionami pokrytymi czarną emalią i srebrzystym obramowaniem. W centralnej części odznaki znajduje się herb miasta Gubina, który był fundatorem sztandaru dla batalionu. Umieszczenie herbu miało miejsce za zgodą Rady Miejskiej i na mocy uchwały Nr 138/1217/97 Zarządu Miasta Gubina z dnia 1 lipca 1997 roku. Na ramionach krzyża umieszczone są srebrzyste cyfry przypominające datę sformowania batalionu „VII – 1967” oraz inicjały „5 brem”. Ramiona krzyża zwieńczone są srebrzystym kołem zębatym, symbolizującym rodzaj wojsk.
Projekt odznaki został stworzony przez oficera społeczno-wychowawczego batalionu, kpt. Aleksandra Podolińskiego.
Produkcję 150 odznak o numerach od 01 do 150 zlecono pracowni grawerskiej pana Jarosława Jakubowskiego w Poznaniu.
Pierwsze wręczenie odznak miało miejsce 19 września 1997 roku, z okazji 30-lecia powstania 5 brem.
Dowódcy batalionu
ppłk Tadeusz Kołba (1967-1972)
ppłk Mieczysław Lutyński (1972-1977)
mjr Ryszard Ostrowski (1977-1979)
ppłk Ryszard Kuźniacki (1979-1992)
ppłk Roman Wiśniewski (1992-1995)
ppłk Wojciech Palus (1995-1998)
Struktura organizacyjna
Dowództwo i sztab
kompania remontu pojazdów gąsienicowych
2 plutony remontu czołgów
pluton remontu pojazdów gąsienicowych i sprzętu inżynieryjnego
kompania remontu uzbrojenia i elektroniki
pluton remontu uzbrojenia
stacja kontrolno-remontowa
kompania remontu pojazdów kołowych
2 plutony remontu pojazdów kołowych
pluton remontu transporterów kołowych
pluton robót specjalnych
drużyna naprawy elektronicznej i ładowania akumulatorów
drużyna spawalnicza
2 drużyny ślusarsko-mechaniczne
drużyna kowalsko-blacharska
pluton remontu sprzętu łączności
2 drużyny remontu
pluton ewakuacji
pluton zaopatrzenia
2 drużyny zaopatrzenia
drużyna gospodarcza
pluton medyczny
Przypisy
Bibliografia
Edward Kospath-Pawłowski: 5 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997. ISBN 83-87103-20-9. Brak numerów stron w książce.
Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. Brak numerów stron w książce.
„Nasza Kresowa – Pismo 5 KDZ” Aleksander Podoliński Zarys historii 5 brem s. 2-3.