4Q119

(według wcześniejszego systemu oznaczeń 4Q LXXLev a) to rękopis Septuaginty wykonany na pergaminie pochodzącym ze skóry zwierzęcej, datowany na I wiek p.n.e. lub I wiek n.e. Zawiera on fragmenty Księgi Kapłańskiej. Został odkryty w Kumranie w grocie numer 4. Na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa jest również oznaczany numerem 801.

Rękopis ten został opublikowany i szczegółowo opisany w 1992 roku przez Patricka Skehana w publikacji Qumran cave 4.4 (Discoveries in the Judaean desert 9). Stare oznaczenie zwoju sugeruje, że został on znaleziony w grocie 4. Jest to rękopis LXX, czyli Septuaginty, zawierający treści Księgi Kapłańskiej. Ponadto jest to pierwszy znany zwój z tą księgą biblijną w wersji Septuaginty, odkryty w tej grocie.

Obecnie rękopis jest przechowywany w Muzeum Rockefellera w Jerozolimie (Gr. 1004 [4Q119]).