(4953) 1990 MU

Planetoida (4953) 1990 MU to obiekt przecinający orbitę Ziemi, który należy do grupy Apolla, a jej trasa orbituje również wokół Marsa i Wenus.

To jedna z większych planetoid, które zbliżają się do Ziemi, o średnicy wynoszącej około 3 km. Klasyfikowana jest jako obiekt bliski Ziemi oraz potencjalnie niebezpieczna asteroida.

Odkrycie i orbita

Planetoida 1990 MU została zauważona przez trzy noce w 1990 roku (23 czerwca, 29 czerwca, 25 lipca). Czas obserwacji był zbyt krótki, aby dokładnie określić parametry jej orbity, co uniemożliwiło dalsze monitorowanie obiektu. Została jednak odnaleziona w programie Anglo-Australian Near-Earth Asteroid Survey na sześciu zdjęciach wykonanych przez UK Schmidt Telescope w 1974 roku.

Bliskie przejścia

Planetoida (4953) 1990 MU ma minimalną odległość przecięcia orbity Ziemi (MOID) wynoszącą 0,0263 au (3,93 mln km).

Do bliskiego przejścia w pobliżu Ziemi dojdzie 6 czerwca 2027 roku (odległość 0,0308 au = 4,61 mln km; w dniu 8 czerwca 2027 osiągnie jasność wizualną 9,7m, co sprawi, że będzie widoczna dla małych teleskopów oraz lornetek). Jeszcze bliższe przejście nastąpi 5 czerwca 2058 roku na dystansie 0,0231 au (3,46 mln km). Planetoida zbliży się również do Wenus: 5 października 2012 roku w odległości 0,0567 au (8,49 mln km) i kolejny raz 3 września 2041 roku w odległości 0,0581 au (8,69 mln km).

Obserwacje

Oprócz odkrycia w Obserwatorium Siding Spring w Australii, planetoida (4953) 1990 MU była badana z użyciem radarów w Goldstone Observatory w Kalifornii (USA) oraz w Obserwatorium Arecibo w Portoryko. Krzywa blasku została określona w Obserwatorium La Silla w Chile.

Albedo planetoidy zostało zmierzone w ramach projektu ExploreNEOs za pomocą Kosmicznego Teleskopu Spitzera w sierpniu 2009 roku. Ustalono wartość 0,79, co jest jedną z najwyższych wartości albedo uzyskanych w tym projekcie. Niemniej jednak specjaliści z projektu ExploreNEO nie uznali tego wyniku za wiarygodny, twierdząc, że albedo obiektów NEO nie powinno przekraczać 0,5, a uzyskany wynik mógł być zawyżony „około 2-krotnie”.

Misja Gaia, prowadzona przez Europejską Agencję Kosmiczną od grudnia 2013 roku, ma na celu pomiar wpływu efektu Jarkowskiego na orbity planetoid bliskich Ziemi (NEAs), ponieważ może to być na tyle istotne, że należy to uwzględniać przy przewidywaniu ich pozycji. Planetoida (4953) 1990 MU została wybrana jako jeden z najbardziej obiecujących obiektów NEAs do tych pomiarów przez sondę Gaia.