49. Turniej Czterech Skoczni
49. Turniej Czterech Skoczni (niem. 49. Vierschanzentournee) to edycja Turnieju Czterech Skoczni, która odbyła się w sezonie 2000/2001 na skoczniach w Niemczech i Austrii, w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich.
Turniej rozpoczął się 28 grudnia 2000 roku od serii kwalifikacyjnej na skoczni w Oberstdorfie, a dzień później odbył się pierwszy konkurs. Kolejne zawody miały miejsce 1 stycznia 2001 w Garmisch-Partenkirchen, 4 stycznia w Innsbrucku, a ostatni konkurs zorganizowano 6 stycznia na skoczni w Bischofshofen.
Pierwszy konkurs wygrał ówczesny lider klasyfikacji Pucharu Świata, Martin Schmitt, w drugich zawodach triumfował Noriaki Kasai, a w dwóch ostatnich konkursach dominował Adam Małysz, który również wygrał klasyfikację łączną Turnieju Czterech Skoczni. Na drugim miejscu w klasyfikacji ogólnej znalazł się Janne Ahonen, a na trzecim – Martin Schmitt.
Zwycięzca, Adam Małysz, jako pierwszy skoczek w historii przekroczył 1000 punktów w klasyfikacji łącznej turnieju oraz uzyskał przewagę ponad 100 punktów nad drugim zawodnikiem.
W turnieju wzięło udział 106 zawodników z 20 krajów, z czego 79 z nich awansowało do głównych zawodów i zdobyło punkty w klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni.
Przed Turniejem Czterech Skoczni
Organizacja
Turniej został zorganizowany przez Międzynarodową Federację Narciarską (FIS), a za poszczególne konkursy odpowiadały lokalne kluby narciarskie. Organizatorami byli: SC Oberstdorf dla pierwszego konkursu, SC Partenkirchen dla drugiego, Verein Bergisel dla trzeciego oraz SC Bischofshofen dla czwartego.
Dwa tygodnie przed rozpoczęciem 49. edycji pojawiły się obawy o możliwe odwołanie turnieju z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak wysokie temperatury i brak śniegu. Ostatecznie, 21 grudnia, organizatorzy ogłosili, że warunki są odpowiednie do przeprowadzenia zawodów.
Sponsor i nagrody
Fundatorem nagród w 49. Turnieju Czterech Skoczni była niemiecka firma Siemens Mobile. Zwycięzca klasyfikacji generalnej otrzymał samochód Audi A4 Quattro o wartości 50 000 marek niemieckich. Nagrody dla najlepszych zawodników były przyznawane za miejsca w pierwszej szóstce. Zwycięzca konkursu otrzymywał 40 000 marek, za drugie miejsce przyznawano 25 000 marek, za trzecie – 15 000 marek, a za czwarte – 10 000 marek. Dodatkowo, zwycięzca całego turnieju otrzymał nagrodę od FIS w wysokości 90 000 franków szwajcarskich.
Tło zawodów
Wśród uczestników 49. Turnieju Czterech Skoczni, pięciu miało na swoim koncie przynajmniej jedno zwycięstwo w klasyfikacji łącznej tego cyklu w poprzednich sezonach. Andreas Goldberger wygrał turniej dwukrotnie (1993 i 1995), a po jednym zwycięstwie odnieśli: Toni Nieminen (1992), Kazuyoshi Funaki (1998), Janne Ahonen (1999) i Andreas Widhölzl (2000).
Przed pierwszym konkursem odbyły się cztery zawody Pucharu Świata – trzy indywidualne i jeden drużynowy, wszystkie na skoczni w Kuopio. Martin Schmitt zwyciężył dwa razy, a raz wygrał Matti Hautamäki. Na podium stawali także Sven Hannawald, Noriaki Kasai, Janne Ahonen, Andreas Widhölzl, Michael Uhrmann i Ville Kantee. W drużynowych zawodach wygrała reprezentacja Norwegii, wyprzedzając Austrię i Finlandię.
Klasyfikacja Pucharu Świata przed rozpoczęciem turnieju
W listopadzie i grudniu 2000 roku organizatorzy Pucharu Świata borykali się z problemami związanymi z pogodą, zwłaszcza z brakiem śniegu. Jedynymi skoczniami w Europie, gdzie możliwe były skoki, były obiekty w Finlandii oraz w Sankt Moritz. Z tego powodu odwołano zawody PŚ w Lillehammer i rozegrano je w Kuopio.
Poniższa tabela przedstawia zawodników sklasyfikowanych w Pucharze Świata przed rozpoczęciem 49. Turnieju Czterech Skoczni, po trzech konkursach indywidualnych w Kuopio.
Zasady
Od sezonu 1996/1997 Turniej Czterech Skoczni rozgrywany jest systemem KO. Zawodnicy byli dobierani w pary według miejsc uzyskanych w kwalifikacjach, gdzie zwycięzca kwalifikacji rywalizował z zawodnikiem zajmującym 50. miejsce itd. W konkursie, zawodnik z lepszą notą awansował do serii finałowej. Wśród przegranych wyłaniano pięciu lucky losers, którzy mimo porażki awansowali do drugiej serii dzięki wysokiej nocie punktowej.
Pietnaście najlepszych zawodników Pucharu Świata miało zapewniony udział w konkursie głównym, bez obowiązku startu w serii kwalifikacyjnej. Jeśli zawodnik zrezygnował z kwalifikacji lub zajął miejsce poza pierwszą pięćdziesiątką, był klasyfikowany na ostatnim miejscu dającym kwalifikację (50.).
Trzydziestu zawodników, którzy awansowali do serii finałowej, zdobyło punkty do klasyfikacji Pucharu Świata według tych samych zasad co w innych konkursach. Noty punktowe zdobyte przez zawodników w konkursach były również zaliczane do klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni.
Skoki oceniane były w ten sam sposób jak podczas innych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik otrzymywał 60 punktów, a za każdy dodatkowy metr 1,8 punktu. Styl skoku i lądowania oceniali pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów. Dwie skrajne noty (najwyższa i najniższa) nie były brane pod uwagę w końcowej ocenie zawodnika.
Skocznie
Konkursy Turnieju Czterech Skoczni odbyły się na dwóch skoczniach w Niemczech – w Oberstdorfie i Garmisch-Partenkirchen oraz na dwóch w Austrii – w Innsbrucku i Bischofshofen. Wszystkie cztery skocznie były dużymi obiektami – punkt konstrukcyjny skoczni w Bischofshofen znajdował się na 120 metrze, a punkty K w Niemczech na 115 metrze, natomiast w Innsbrucku na 108 metrze.
Jury
Głównym dyrektorem zawodów w ramach 49. Turnieju Czterech Skoczni był Walter Hofer, a jego asystentem Miran Tepeš. Sędzią technicznym podczas konkursów w Niemczech był Torgeir Nordby, a jego asystentem Bill Erickson. Na skoczni Bergisel sędzią technicznym był Wolfgang Happle, a asystował mu Bogdan Norčič. W ostatnim konkursie funkcję sędziego technicznego pełnił Ueli Forrer, a jego pomocnikiem był Per Arne Gjerde.
Dyrektorem zawodów w Oberstdorfie był Heini Ihle, w Garmisch-Partenkirchen – Toni Guggemoos, w Innsbrucku – Alfons Schranz, a w Bischofshofen – Peter Eberharth.
Podium klasyfikacji łącznej
Oberstdorf
Pierwszy konkurs w ramach Turnieju Czterech Skoczni odbył się na skoczni dużej w Oberstdorfie. W pierwszej serii dziesięciu zawodników skoczyło przynajmniej 115 metrów, osiągając odległość równą lub większą od punktu konstrukcyjnego skoczni Schattenbergschanze. Najdalszy skok oddał Martin Höllwarth, który lądował na 126 metrze, poprawiając o metr dotychczasowy rekord skoczni. Drugą odległość uzyskał Sven Hannawald (121 m), a trzecie miejsce po pierwszej serii zajmował Masahiko Harada po skoku na 119,5 metra. Wśród lucky losers znaleźli się: Jani Soininen, Hideharu Miyahira, Christof Duffner, Jure Radelj i Ville Kantee.
W serii finałowej wystartowało trzydziestu zawodników, z których czternastu osiągnęło lub przekroczyło punkt konstrukcyjny, a siedmiu skoczyło powyżej 120 metrów. Pierwszym, który tego dokonał, był Stefan Horngacher z wynikiem 127,5 metra, co poprawiło rekord skoczni Höllwartha o 1,5 metra. Ten wynik poprawił Adam Małysz, który skoczył 132,5 metra, co było najlepszym wynikiem na skoczni w Oberstdorfie. Ostatecznie, zwycięzcą konkursu został Martin Schmitt, a na podium znaleźli się Noriaki Kasai i Masahiko Harada.
Zestawienie par KO w konkursie głównym
Wyniki zawodów (28-29.12.2000)
Poniższa tabela przedstawia wyniki konkursu w Oberstdorfie oraz serii kwalifikacyjnej, która go poprzedzała. Zawodnicy zostali sklasyfikowani według miejsc zajętych w konkursie głównym.
Legenda:
- DNS – zawodnik nie wystartował;
- DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;
- pq – zawodnik z zapewnionym udziałem w konkursie głównym dzięki miejscu w pierwszej „15” Pucharu Świata;
- Q – zawodnik zakwalifikował się;
- LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser;
- nq – zawodnik nie zakwalifikował się.
Garmisch-Partenkirchen
Drugie zawody w ramach Turnieju Czterech Skoczni odbyły się na noworocznej skoczni w Garmisch-Partenkirchen. W pierwszej serii siedmiu zawodników wyrównało lub przekroczyło punkt konstrukcyjny skoczni Große Olympiaschanze (115 m). Najdłuższy skok oddał Dmitrij Wasiljew (122,5 metra), jednak dzięki niższym notom sędziów przegrał z Janne Ahonenem, który skoczył metr bliżej, ale uzyskał wyższe noty. Drugie miejsce ex aequo zajmował Noriaki Kasai, również z wynikiem 120 metrów. Wśród pięciu lucky losers znaleźli się: Nicolas Dessum, Roland Audenrieth, Veli-Matti Lindström, Toni Nieminen oraz Martin Schmitt.
W serii finałowej 11 zawodników przekroczyło punkt K, a pięciu osiągnęło odległość powyżej 120 metrów. Najdłuższy skok w tej serii oddał Adam Małysz, uzyskując 129,5 metra, co poprawiło rekord Martina Schmitta o 6,5 metra. Jednak ze względu na brak telemarku, jego noty za styl były niższe. Ostatecznie, zwycięzcą został Noriaki Kasai, który objął prowadzenie w klasyfikacji łącznej Turnieju Czterech Skoczni.
Zestawienie par KO w konkursie głównym
Wyniki zawodów (31.12.2000-01.01.2001)
W tabeli przedstawiono wyniki zawodów w Garmisch-Partenkirchen oraz wyniki serii kwalifikacyjnej. Uwzględniona została kolejność według miejsc zajętych w konkursie głównym.
Legenda:
- DNS – zawodnik nie wystartował;
- DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;
- pq – zawodnik z zapewnionym udziałem w konkursie głównym dzięki miejscu w pierwszej „15” Pucharu Świata;
- Q – zawodnik zakwalifikował się;
- LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser;
- nq – zawodnik nie zakwalifikował się.
Klasyfikacja TCS po dwóch konkursach
Po zawodach w Garmisch-Partenkirchen, liderem klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni został Noriaki Kasai, który zajął pierwsze miejsce, wyprzedzając Martina Schmitta, który spadł na trzecie miejsce, a Adam Małysz awansował na drugą pozycję.
Innsbruck
Dwa dni po konkursie w Garmisch-Partenkirchen odbyła się seria kwalifikacyjna przed trzecim konkursem TCS na skoczni Bergisel (K-108) w Innsbrucku. Po raz trzeci z rzędu zwyciężył Adam Małysz, skacząc 120,5 metrów, co poprawiło dotychczasowy rekord Dietera Thomy. W dniu zawodów, po krótkich odległościach w pierwszej serii, sędziowie podwyższyli platformę startową i anulowali wyniki. Po wznowieniu rywalizacji, Małysz uzyskał 111,5 metra, a jego przewaga nad Janne Ahonenem wynosiła 14 punktów. Wśród lucky losers byli: Wojciech Skupień, Reinhard Schwarzenberger, Peter Žonta, Damjan Fras oraz Masahiko Harada, który zdobył punkty PŚ dzięki dyskwalifikacji Wasiljewa.
W finale dziesięciu zawodników osiągnęło lub przekroczyło 100 metrów. Najdłuższy skok ponownie należał do Adama Małysza (118,5 m), a po nim plasowali się Noriaki Kasai (111,5 m) oraz Janne Ahonen (103 m). Zwycięstwo pozwoliło Małyszowi objąć prowadzenie w klasyfikacji Turnieju Czterech Skoczni.
Zestawienie par KO w konkursie głównym
Wyniki zawodów (03-04.01.2001)
Poniżej przedstawiono wyniki zawodników w konkursie TCS w Innsbrucku oraz w kwalifikacjach do tego konkursu. Zawodnicy zostali sklasyfikowani według miejsc zajętych w konkursie głównym.
Legenda:
- DNS – zawodnik nie wystartował;
- DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;
- pq – zawodnik z zapewnionym udziałem w konkursie głównym dzięki miejscu w pierwszej „15” Pucharu Świata;
- Q – zawodnik zakwalifikował się;
- LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser;
- nq – zawodnik nie zakwalifikował się.
Dyskwalifikacja Dmitrija Wasiljewa
W lutym 2001 roku, kontrola antydopingowa przeprowadzona po konkursie w Innsbrucku ujawniła pozytywny wynik u Dmitrija Wasiljewa. Stosował on zabronioną substancję – diuretyk, stosowany do zbijania wagi. Był to pierwszy przypadek dopingu w historii skoków narciarskich. Wasiljew został zdyskwalifikowany przez FIS na dwa lata, a wszystkie jego wyniki od konkursu w Innsbrucku zostały unieważnione.
Klasyfikacja TCS po trzech konkursach
Po trzecim konkursie Turnieju Czterech Skoczni, Adam Małysz został nowym liderem klasyfikacji generalnej, wyprzedzając Noriakiego Kasai o 38,4 punktu, a Janne Ahonen awansował na trzecie miejsce.
Bischofshofen
Ostatni konkurs 49. Turnieju Czterech Skoczni odbył się na skoczni im. Paula Ausserleitnera w Bischofshofen w Święto Trzech Króli. W pierwszej serii tylko Adam Małysz przekroczył punkt konstrukcyjny, osiągając 127 metrów. Kolejne wyniki to 118,5 metra dla Janne Ahonena i 118 metrów dla Martina Schmitta. Inni zawodnicy, tacy jak Matti Hautamäki i Andreas Widhölzl, również osiągnęli wyniki powyżej 115 metrów. Liderem po pierwszej serii był Małysz, a kolejne miejsca zajmowali Ahonen oraz Hautamäki.
W serii finałowej, sędziowie podwyższyli belkę startową, a granicę 120 metrów jako pierwszy przekroczył Roar Ljøkelsøy (121,5 m). Ostatecznie zwyciężył Adam Małysz, zdobywając przewagę 31,9 punktu nad Janne Ahonenem oraz 32,2 punktu nad Andreasem Widhölzlem. Dzięki temu Małysz wygrał klasyfikację łączną Turnieju Czterech Skoczni z przewagą ponad 100 punktów.
Zestawienie par KO w konkursie głównym
Wyniki zawodów (05-06.01.2001)
W tabeli przedstawiono wyniki konkursu i serii kwalifikacyjnej w ostatniej części Turnieju Czterech Skoczni, która miała miejsce w Bischofshofen. Zawodnicy zostali sklasyfikowani według miejsc zajętych w konkursie głównym.
Legenda:
- DNS – zawodnik nie wystartował;
- DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;
- pq – zawodnik z zapewnionym udziałem w konkursie głównym dzięki miejscu w pierwszej „15” Pucharu Świata;
- Q – zawodnik zakwalifikował się;
- LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser;
- nq – zawodnik nie zakwalifikował się.
Klasyfikacja generalna turnieju
Poniżej znajduje się końcowa klasyfikacja 49. Turnieju Czterech Skoczni po przeprowadzeniu czterech konkursów. Adam Małysz jako pierwszy w historii zdobył więcej niż 1000 punktów w jednym cyklu TCS, a także wygrał turniej z przewagą ponad 100 punktów nad drugim zawodnikiem. Łącznie w tej edycji Turnieju Czterech Skoczni sklasyfikowanych zostało 79 zawodników z 17 państw.
Składy reprezentacji
Poniższa tabela zawiera składy wszystkich dwudziestu reprezentacji, które wzięły udział w 49. Turnieju Czterech Skoczni. W nawiasie obok nazwy kraju podano liczbę zawodników z poszczególnych państw, którzy przynajmniej raz zostali zgłoszeni do serii kwalifikacyjnej. W tabeli przedstawiono także wyniki zajmowane przez zawodników we wszystkich czterech konkursach.
Legenda:
- DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;
- q – zawodnik nie zakwalifikował się do konkursu głównego;
- – – zawodnik nie został zgłoszony do kwalifikacji.
Klasyfikacja Pucharu Świata po zakończeniu turnieju
Najwięcej, 310 punktów w Pucharze Świata podczas Turnieju Czterech Skoczni 2000/2001 zdobył Adam Małysz, co pozwoliło mu na awans z 26. na trzecie miejsce. Liderem pozostał Martin Schmitt, a na drugą pozycję awansował Janne Ahonen. Poniższa tabela przedstawia sklasyfikowanych zawodników w Pucharze Świata po przeprowadzeniu siedmiu konkursów indywidualnych – trzech w Kuopio oraz czterech w ramach Turnieju Czterech Skoczni.
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wyniki konkursów na stronie FIS. fis-ski.com. [dostęp 2016-04-30]. (ang.).