49 eskadra towarzysząca
49 eskadra towarzysząca była pododdziałem lotnictwa Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
Historia
1 listopada 1937 roku w 4 pułku lotniczym w Toruniu rozpoczęto proces formowania 46 i 49 eskadry towarzyszącej. Obie eskadry powstały na bazie 43 eskadry towarzyszącej. Formowanie 49 eskadry zakończono wiosną 1938, kiedy to dla obu plutonów dostarczono samoloty Lublin R.XIII.
W tym samym okresie utworzono dowództwo II/4 dywizjonu towarzyszącego, którego dowódcą został mjr pil. Tadeusz Czołowski. Pod jego komendą znalazły się wszystkie trzy eskadry towarzyszące.
10 listopada 1938 roku Minister Spraw Wojskowych wydał rozkaz o numerze L. dz. 2676/tjn., nakazując sformowanie wydzielonego dywizjonu towarzyszącego na prawach oddziału wydzielonego, w skład którego weszły:
- 46 eskadra towarzysząca
- 49 eskadra towarzysząca
- pododdział parkowy nr 4
- pododdział portowy
- podkwatermistrzostwo
- służby
Organizacja dywizjonu rozpoczęła się wiosną 1939 roku na lotnisku Bydgoszcz-Biedaszkowo. Dowództwo dywizjonu objął mjr. pil. Roman Rudkowski. Jak podaje Jerzy Pawlak, organizacja dywizjonu była ściśle związana z planami jego użycia w ramach Korpusu Interwencyjnego.
15 maja 1939 roku obie eskadry oraz dowództwo dywizjonu przeniesiono z Torunia do Bydgoszczy.
23 sierpnia 1939 roku ogłoszono mobilizację jednostek grupy brązowej, z wyjątkiem podgrupy 4 (wojska kolejowe). Mobilizacja rozpoczęła się o godzinie 6.00 w dniu 24 sierpnia 1939 roku. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, 49 eskadra towarzysząca została rozformowana. Równocześnie rozwiązano dowództwo wydzielonego dywizjonu towarzyszącego. 46 eskadra towarzysząca została przekształcona w 46 eskadrę obserwacyjną i razem z pododdziałem parkowym nr 4 podporządkowana dowódcy lotnictwa oraz OPL Armii „Pomorze”.
Personel eskadry
Dowódcy eskadry:
- por. obs. Bernard Krupa (1 XI 1937 – 20 III 1938)
- por. obs. Władysław Dawidek (20 III 1938 – 13 III 1939)
- por. obs. Franciszek Wesołowski (13 III – 13 IV 1939)
- kpt. obs. Franciszek Rybicki (13 IV – 24 VIII 1939)
Dowódcy I/49 plutonu:
- por. pil. Mieczysław Stefanicki (1 XI 1937 – 31 XII 1938)
- por. obs. Franciszek Wesołowski (1 I – 24 VIII 1939)
Dowódcy II/49 plutonu:
- por. obs. Wiktor Szumbarski (1 XI 1937 – 31 XII 1938)
- por. obs. Stanisław Osiadacz (1 I – 24 VIII 1939)
Szefowie mechaników:
- st. majster wojsk. Jan Bryndal
- st. majster wojsk. Wojciech Gruszecki
Szef eskadry:
- plut. Ludwik Panowicz
Godło eskadry
Godłem 49 eskadry towarzyszącej była czerwono-czarna biedronka umieszczona na tle białego pięcioboku z czerwoną obwódką.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Kazimierz Sławiński: Lotnisko toruńskie 1920-1945. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1983, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0378-1.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3, s. 108, 218.