48 pułk artylerii lekkiej
48 pułk artylerii lekkiej (48 pal) to oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
Charakterystyka
Pułk został utworzony w wsi Różanka na podstawie rozkazu Nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, datowanego na 20 sierpnia 1944 roku, w ramach 6 Brygady Artylerii Lekkiej. W grudniu 1944 roku, w Różankach, żołnierze pułku złożyli przysięgę.
Oddział brał udział w walkach w rejonie Słonowic, Pogorzelicy, Trzebiatowa oraz Skrobowa. Zasłynął podczas likwidacji przyczółka pod Dąbiem Szczecińskim, a także w bitwach pod Wehrkirch i Särichen. Pułk wziął udział w operacji praskiej, a swoje działania bojowe zakończył pod Bad Schandau.
Dowódcy pułku
- mjr Wiktor Wiszniewski — do 22 marca 1945
- mjr Iwan Olszanow
Struktura organizacyjna
- Dowództwo i sztab
- 3 x dywizjon artylerii
- 2 x bateria artylerii armat
- 1 x bateria artylerii haubic
- bateria parkowa
- łączna liczba żołnierzy – 1093 (w tym oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)
Sprzęt:
- 76 mm armaty – 24
- 122 mm haubice – 12
- rusznice przeciwpancerne – 12
- samochody – 108
- ciągniki – 24
Marsze i działania bojowe
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
