48 Białoruski Batalion Schutzmannschaft
48 Białoruski Batalion Schutzmannschaft (ros. 48-й Белорусский полицейский батальон) był kolaboracyjnym oddziałem pomocniczym policji, utworzonym z Białorusinów w trakcie II wojny światowej.
Historia
Oddział został utworzony jesienią 1943 roku w Słonimie. Dzięki efektywnej propagandzie prowadzonej przez przedstawicieli Białoruskiej Samopomocy Ludowej, wstąpiło około 5 tysięcy Białorusinów, z których niemieckie władze odrzuciły około 1 tysiąca jako nieodpowiednich do służby w policji. Część z nich została wysłana do Słucka, gdzie włączono ich do tworzonego 36 Białoruskiego Batalionu Schutzmannschaft. Na czoło 48 Batalionu stanął niemiecki oficer w stopniu majora, a dowódcami kompanii również zostali Niemcy. Zaledwie J. Dakiniewicz, Białorusin, pełnił rolę oficera propagandowego, formalnie zajmując również stanowisko białoruskiego dowódcy batalionu. Dzięki temu udało się utrzymać wysokie morale oraz dyscyplinę wojskową.
Na początku 1944 roku J. Dakiniewicz opuścił batalion, obejmując funkcję rejonowego komendanta Białoruskiej Obrony Krajowej. W tym czasie batalion został wysłany do walki z partyzantami. Wkrótce został rozbity w starciach z partyzantką, a jego pozostałości zostały podzielone pomiędzy inne bataliony Schutzmannschaft.
Bibliografia
Białoruskie bataliony Schutzmannschaft (ros.)