48 batalion łączności
48 batalion łączności (48 bł) to niezależny pododdział łączności Ludowego Wojska Polskiego.
Batalion został utworzony w 1950 roku na podstawie 27 kompanii łączności, w garnizonie Bytom, w ramach 7 Łużyckiej Dywizji Piechoty.
Na początku jego struktura obejmowała: dowództwo, kompanię dowodzenia, kompanie telefoniczno-kablową, szkolną oraz pluton radiowy. Liczba żołnierzy wynosiła 229, w tym 139 w stanie zmiennym (etat batalionu dywizji terytorialnej).
W 1955 roku batalion został przeniesiony z Gliwic do Nysy. Od 1956 roku wchodził w skład 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej, która została sformowana na bazie 7 DP.
W 1989 roku batalion został przekształcony w 48 Ośrodek Materiałowo-Techniczny. W 1992 roku na bazie ośrodka powstał 22 batalion dowodzenia 22 Karpackiej Brygady Piechoty Górskiej.
Struktura organizacyjna
- Dowództwo i sztab
- Stacja szyfrowa
- Kompania radiowa
- Pluton wozów dowodzenia
- 1 pluton radiowy
- 2 pluton radiowy
- Kompania telefoniczno-telegraficzna
- Pluton transmisji informacji
- Pluton radioliniowo-kablowy
- Pluton łączności wewnętrznej i zasilania
- Pluton łączności TSD
- Wojskowa Stacja Pocztowa
- Pluton remontowy
- Pluton zaopatrzenia
- Pluton medyczny
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.