48 Armia (ros. 48-я армия) – jednostka operacyjna Armii Czerwonej z czasów II wojny światowej.
Historia
48 Armia była częścią Frontu Centralnego oraz 1 Frontu Białoruskiego. Pod dowództwem gen. płk Prokofija Romanienki, brała udział w operacji Bagration. Uczestniczyła w intensywnych starciach z niemiecką 2 Armią, która próbowała przebić się przez Puszczę Białowieską. We wrześniu prowadziła działania mające na celu zdobycie i obronę przyczółka nad Bugiem.
Następnie, jako część wojsk 2 Frontu Białoruskiego, uczestniczyła w ofensywie styczniowej. Od listopada 1944 dowództwo nad 48 Armią objął gen. por. Nikołaj Gusiew, a funkcję szefa sztabu pełnił gen. mjr Iwan Glebow. Od 14 stycznia 1945 Armia prowadziła natarcie w kierunku Przasnysza i Makowa Mazowieckiego. W dniach 19 i 20 marca 1945, wspólnie z 5 Gwardyjską Armią Pancerną, stoczyła walki w rejonie Braniewa, w ramach operacji wschodniopruskiej.
Dowództwo armii
Dowódcy:
gen. por. Maksim Antoniuk
gen. mjr Grigorji Chaliuzin (03.05.1942 – 11.02.1943)
gen. por. Prokofij Romanienko (12.02.1943 – 15.12.1944)
gen. por. Nikołaj Gusiew (15.12.1944 – 05.05.1945)
Szefowie sztabu:
gen. mjr Iwan Glebow
Struktura organizacyjna
Skład w latach 1944-1945:
29 Korpus Armijny
42 Korpus Armijny
53 Korpus Armijny.
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Bogusław Wołoszański: Encyklopedia II wojny światowej. Front. Warszawa: 1997.