47 pułk artylerii haubic
47 pułk artylerii haubic (47 pah) to jednostka artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został utworzony w miejscowości Adampol w pobliżu Włodawy na mocy rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 20 sierpnia 1944 roku. W grudniu 1944 roku żołnierze pułku złożyli przysięgę w Adampolu.
Dowódcy
mjr Maksym Krupień (od 4 IX 1944)
Skład etatowy
- dowództwo i sztab
- pluton topograficzny
- 1 dywizjon artylerii haubic
- trzy baterie artylerii haubic
- 2 dywizjon artylerii haubic
- dwie baterie artylerii haubic
- park artyleryjski
- żołnierze – 653 (oficerowie – 70, podoficerowie – 186, szeregowcy – 397)
Sprzęt:
- 122 mm haubice – 20
- rusznice przeciwpancerne – 20
- samochody – 53
- ciągniki – 25
Działania bojowe
Pułk był częścią 7 Brygady Artylerii Haubic. Brał udział w operacji łużyckiej pod Schwartz Adler oraz o stację kolejową Radibor. W trakcie działań pościgowych podczas operacji praskiej dotarł 40 km na północny zachód od stolicy Czech. Szlak bojowy pułku zakończył się 11 maja 1945 roku.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Władysław S. Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, seria: Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej.