47 Gwardyjska Brygada Pancerna

47 Gwardyjska Brygada Pancerna

47 Gwardyjska Brygada Pancerna (ros. 47-я гвардейская танковая бригада) to jednostka pancerna Armii Czerwonej, która brała udział w II wojnie światowej, walcząc z wojskami niemieckimi, w tym na terenie Polski.

Jednostka została powołana do życia 20 listopada 1944 roku, kiedy to 51 Brygada Pancerna została przekształcona w jednostkę gwardyjską. Jej droga bojowa w zmaganiach z niemieckim wrogiem prowadziła m.in. przez Mińsk Mazowiecki, Sochaczew, Kowal, Bydgoszcz, Chodzież, Trzciankę, Barlinek i Pyrzyce, a zakończyła się w Brandenburgii w Niemczech.

Podczas bitwy o Bydgoszcz brygada, dowodzona przez pułkownika Nikołaja Kopyłowa, 23 stycznia 1945 roku, przeprowadziła atak z kierunku zachodniego, przebijając się do niemieckiej obrony w mieście wespół z 65 Gwardyjską Brygadą Pancerną. Po opanowaniu pozycji, oddziały przekazały je kawalerzystom z 2 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii i kontynuowały natarcie w kierunku rzeki Odry.

Dowództwo brygady

Dowódcy:

  • pułkownik Nikołaj Kopyłow (20.11.1944 – 10.06.1945).

Szefowie sztabu:

  • podpułkownik Iwan Morgun (01.12.1944 – 31.01.1945)
  • podpułkownik Władimir Freidlin (01.01.1945 – 28.02.1945)
  • podpułkownik Semen Panow (01.02.1945 – 10.06.1945).

Struktura organizacyjna

  • 1 batalion czołgów,
  • 2 batalion czołgów,
  • 3 batalion czołgów,
  • zmotoryzowany batalion piechoty (Моторизованный батальон автоматчиков) oraz inne.

Przypisy

Bibliografia

  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.