47 Dywizja Piechoty
47 Dywizja Piechoty (niem. 47. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka z okresu II wojny światowej, utworzona na podstawie rozkazu z dnia 1 lutego 1944 roku przez VI Okręg Wojskowy w rejonie Calais. Dywizja powstała na fundamentach 156 Dywizji Rezerwowej. W dniu 17 września 1944 roku została przekształcona w 47 Dywizję Grenadierów Ludowych (47. Volksgrenadier-Division).
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna w lutym 1944 roku:
- 103, 104, 115 pułk grenadierów
- 147 pułk artylerii
- 147 batalion pionierów
- 147 batalion fizylierów
- 147 oddział przeciwpancerny
- 147 oddział łączności
- 147 polowy batalion zapasowy
Struktura organizacyjna w grudniu 1944 roku:
- 103, 104 i 115 pułk grenadierów
- 147 pułk artylerii
- 147 batalion pionierów
- 147 dywizyjna kompania fizylierów
- 147 oddział przeciwpancerny
- 147 oddział łączności
- 147 polowy batalion zapasowy
Dowódcy dywizji
- gen. por. Otto Elfedt (od 1 lutego 1944 do czerwca 1944)
- gen. mjr Carl Wahle (od 30 lipca 1944 do 4 września, w którym to czasie dostał się do niewoli)
- gen. por. Siegfried Macholz (od 4 września 1944)
- gen. por. Max Bork (od 17 września 1944)
- płk von Grundherr (marzec 1945)
- płk Langesee (kwiecień 1945)
- gen. mjr Hauser (kwiecień 1945)
Szlak bojowy
Po utworzeniu, dywizja brała udział w walkach w Normandii, a następnie walczyła nad Mozą, gdzie poniosła znaczne straty. Została odbudowana w Danii poprzez włączenie 577 Dywizji Grenadierów Ludowych, która była w początkowej fazie formowania. Później jednostka walczyła w Nadrenii pod Akwizgranem, a szlak bojowy zakończyła w rejonie Münsingen, gdzie poddała się Amerykanom.
Przypisy
Bibliografia
- Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division, b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht, 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;