47 Armia
47 Armia (ros. 47-я армия) była związek operacyjnym Armii Czerwonej w okresie II wojny światowej.
Historia
Armia została utworzona 1 sierpnia 1941 roku w Zakaukaskim Okręgu Wojskowym, na podstawie rozkazu dowódcy Okręgu z dnia 26 lipca 1941. Jej powstanie miało miejsce na bazie 28 Korpusu Zmechanizowanego.
W okresie od 23 sierpnia 1941 do 30 grudnia 1941 armia wchodziła w skład Frontu Zakaukaskiego i brała udział w brytyjsko-radzieckiej interwencji w Iranie. Następnie była częścią różnych frontów, w tym: Kaukaskiego (30 grudnia 1941 – 28 lutego 1942), Krymskiego (28 lutego 1942 – 20 maja 1942), Północno-Kaukaskiego (20 maja 1942 – 3 kwietnia 1943), Rezerwowego (10 kwietnia 1943 – 15 kwietnia 1943), Stepowego Okręgu Wojskowego (15 kwietnia 1942 – 1 sierpnia 1942) oraz Woroneskiego (1 sierpnia 1943 – 31 października 1943).
W trakcie bitwy kurskiej (5 lipca – 23 sierpnia 1943) dowództwo 47 Armii tworzyli: dowódca Piotr Kozłow, szef sztabu J. Iwanow, członkowie rady wojennej Iwan Korolew i P. Kuźmin oraz szef zarządu politycznego M. Kałasznik. Od 3 sierpnia 1943 roku armia była dowodzona przez Pawieła Korzuna.
Następnie 47 Armia była częścią 1 Frontu Ukraińskiego (20 stycznia 1944 – 25 lutego 1944), 2 Frontu Białoruskiego (25 lutego 1944 – 5 kwietnia 1944), Frontu Białoruskiego (5 kwietnia 1944 – 16 kwietnia 1944) oraz 1 Frontu Białoruskiego (16 kwietnia 1944 – 9 maja 1945). W tym czasie armia brała udział w operacji brzesko-lubelskiej, ofensywie styczniowej, bitwie o Bydgoszcz, przełamaniu Wału Pomorskiego oraz zdobyciu Berlina.
Dowódcy armii
- gen. mjr Wasilij Nowikow (lipiec – październik 1941)
- gen. mjr Konstantin Baronow (październik 1941 – luty 1942)
- gen. lejtn. Stiepan Czerniak (luty 1942)
- gen. mjr Konstantin Kołganow (luty – maj 1942)
- gen. mjr Grigorij Kotow (maj – wrzesień 1942)
- gen. majr Andriej Greczko (wrzesień – październik 1942)
- gen. lejtn. Fiodor Kamkow (październik 1942 – styczeń 1943)
- gen. lejtn. Konstantin Leselidze (styczeń – marzec 1943)
- gen. mjr Aleksandr Ryżow (marzec – lipiec 1943)
- gen. mjr Piotr Kozłow (lipiec – sierpień 1943)
- gen. lejtn. Pawieł Korzun (sierpień – wrzesień 1943)
- gen. lejtn. Filipp Żmaczenko (wrzesień – październik 1943)
- gen. lejtn. Witalij Polenow (październik 1943 – maj 1944)
- gen. lejtn. Nikołaj Gusiew (28 kwietnia 1944 – 17 listopada 1944)
- gen. mjr/gen. lejtn. Franc Pierchorowicz (17 listopada 1944 – lipiec 1945)
Struktura organizacyjna
Skład w sierpniu 1941:
- 6 Dywizja Pancerna
- 54 Dywizja Pancerna
- 63 (Gruzińska) Dywizja Strzelców Górskich
- 76 (Armeńska) Dywizja Strzelców Górskich
- 236 Dywizja Strzelecka oraz 13 Pułk motocyklowy, 116 i 456 pułk artylerii, 347 myśliwski pułk lotniczy i szwadron 7 samodzielnego batalionu pociągów pancernych
Skład w styczniu 1945:
- 77 Korpus Armijny
- 125 Korpus Armijny
- 129 Korpus Armijny
Przypisy
Bibliografia
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Robert Czulda. Brytyjsko-sowiecka agresja na Iran w 1941 r.. „Technika Wojskowa. Historia”. 5, 2014. Warszawa: Magnum – X Sp. z o. o..
- Greczko A. A., Siły zbrojne państwa radzieckiego, Warszawa 1975.
- G. Kołtunow, B. Sołowjow: Bitwa pod Kurskiem. Warszawa: 1971.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.