462 Dywizja Piechoty
462 Dywizja Piechoty (niem. 462. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa, która powstała w czasie II wojny światowej. Została sformowana w okolicach Nancy na podstawie rozkazu z 10 października 1942 roku, z pominięciem mobilizacji, przez XII Okręg Wojskowy. Na początku była to jednostka zapasowa (Division Nr. 462), a 19 października 1944 roku przekształcono ją w 462 Dywizję Piechoty. W miesiąc później zmieniono jej nazwę na 462 Dywizję Grenadierów Ludowych (462. Volks-Grenadier-Division).
Struktura organizacyjna
W wrześniu 1944 roku struktura organizacyjna dywizji przedstawiała się następująco:
- 1215. pułk grenadierów
- 1216. pułk grenadierów
- 1217. pułk grenadierów
- 1462. pułk artylerii
- 1462. batalion pionierów
- 462. kompania fizylierów
- 1462. oddział przeciwpancerny
- 1462. oddział łączności
- 1642. polowy batalion zapasowy
W listopadzie 1944 roku struktura organizacyjna była następująca:
- 1215. pułk grenadierów
- 1216. pułk grenadierów
- 1217. pułk grenadierów
- 1462. pułk artylerii
- 1462. batalion pionierów
- 462. kompania fizylierów
- 1462. oddział przeciwpancerny
- 1462. oddział łączności
- 1642. polowy batalion zapasowy
Dowódcy dywizji
W skład dowództwa dywizji wchodzili:
- Generalleutnant Vollrath Lübbe od 19 X 1944 do XI 1944
- Generalleutnant Heinrich Kittel od 14 XI 1944 do 22 XI 1944
- Oberst Joachim Wagner od 22 XI 1944 do 28 XI 1944
Szlak bojowy
W okresie 1942-44 dywizja pełniła rolę jednostki zapasowej w rejonie Metz-Sarrebourg. Po lądowaniu sprzymierzonych w Normandii została przekształcona w dywizję piechoty i ostatecznie rozbita podczas obrony fortecy Metz w grudniu 1944 roku.
Przypisy
Bibliografia
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;