462 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

462 Dywizja Piechoty

462 Dywizja Piechoty (niem. 462. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa, która powstała w czasie II wojny światowej. Została sformowana w okolicach Nancy na podstawie rozkazu z 10 października 1942 roku, z pominięciem mobilizacji, przez XII Okręg Wojskowy. Na początku była to jednostka zapasowa (Division Nr. 462), a 19 października 1944 roku przekształcono ją w 462 Dywizję Piechoty. W miesiąc później zmieniono jej nazwę na 462 Dywizję Grenadierów Ludowych (462. Volks-Grenadier-Division).

Struktura organizacyjna

W wrześniu 1944 roku struktura organizacyjna dywizji przedstawiała się następująco:

  • 1215. pułk grenadierów
  • 1216. pułk grenadierów
  • 1217. pułk grenadierów
  • 1462. pułk artylerii
  • 1462. batalion pionierów
  • 462. kompania fizylierów
  • 1462. oddział przeciwpancerny
  • 1462. oddział łączności
  • 1642. polowy batalion zapasowy

W listopadzie 1944 roku struktura organizacyjna była następująca:

  • 1215. pułk grenadierów
  • 1216. pułk grenadierów
  • 1217. pułk grenadierów
  • 1462. pułk artylerii
  • 1462. batalion pionierów
  • 462. kompania fizylierów
  • 1462. oddział przeciwpancerny
  • 1462. oddział łączności
  • 1642. polowy batalion zapasowy

Dowódcy dywizji

W skład dowództwa dywizji wchodzili:

  • Generalleutnant Vollrath Lübbe od 19 X 1944 do XI 1944
  • Generalleutnant Heinrich Kittel od 14 XI 1944 do 22 XI 1944
  • Oberst Joachim Wagner od 22 XI 1944 do 28 XI 1944

Szlak bojowy

W okresie 1942-44 dywizja pełniła rolę jednostki zapasowej w rejonie Metz-Sarrebourg. Po lądowaniu sprzymierzonych w Normandii została przekształcona w dywizję piechoty i ostatecznie rozbita podczas obrony fortecy Metz w grudniu 1944 roku.

Przypisy

Bibliografia

Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;