46 Dywizja Piechoty
46 Dywizja Piechoty (niem. 46. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja, która działała podczas II wojny światowej. Brała udział w inwazji na Polskę, Francję i Jugosławię, a także w ataku na Związek Radziecki.
Formowanie i walki
Dywizja została sformowana na podstawie rozkazu z 24 listopada 1938, a jej sztab stacjonował w Karlowych Warach. Utworzono ją w ramach XIII Okręgu Wojskowego.
Swój szlak bojowy rozpoczęła od agresji na Polskę w 1939 roku. W następnym roku brała udział w inwazji na Francję, a w 1941 roku zaangażowała się w działania przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Uczestniczyła w walkach z Armią Czerwoną na Krymie, w Kaukazie, a także pod Biełgorodem i Izjum oraz w Karpatach. W marcu 1945 dywizja została przemianowana na 46 Dywizję Grenadierów Ludowych. Oddała się do niewoli Armii Czerwonej 8 maja 1945 w Czechosłowacji.
Dowódcy dywizji
- gen. por. Paul von Hase: 24 XI 1938 – 24 VII 1940;
- gen. por. Karl Kriebel: 24 VII 1940 – 17 IX 1941;
- gen. por. Kurt Himer: 17 IX 1941 – 26 III 1942;
- gen. mjr/gen. por. Ernst Haccius: 5 IV 1942 – 7 II 1943;
- gen. Arthur Hauffe: 7 II 1943 – 13 II 1943;
- gen. Karl von Le Suire: 13 II 1943 – 1 V 1943;
- gen. Kurt Röpke: 1 V 1943 – 10 VII 1944;
- płk Curt Ewrigmann: 10 VII 1944 – 26 VIII 1944;
- gen. por. Erich Reuter: 26 VIII 1944 – 8 V 1945;
Struktura organizacyjna
Skład w lipcu 1939:
- 42 pułk piechoty: sztab, I i III batalion – Bayreuth, II batalion oraz batalion rezerwowy – Hof nad Soławą;
- 72 pułk piechoty: sztab i I batalion – Karlowe Wary, II batalion – Eger, III batalion – Mies;
- 114 pułk artylerii: I i II dywizjon – Eger;
- 88 batalion pionierów: miejsce postoju – Daggendorf;
- 52 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Saaz;
- 76 oddział łączności: miejsce postoju – Karlowe Wary;
Skład w sierpniu 1939:
- 42, 72 i 97 pułk piechoty, 114 pułk artylerii, I/115 pułk artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 oddział rozpoznawczy, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;
Skład w styczniu 1944:
- 42, 72 i 97 pułk grenadierów, 114 pułk artylerii, I/115 pułku artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 dywizyjny batalion fizylierów, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;
Przypisy
Bibliografia
- Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
- Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Haupt Werner: Die deutchen Infanterie Division, b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
- Stahl Friedrich: Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
- Schramm Percy Ernst: Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht, 8 vol.; ISBN 3-8289-0525-0;