46 batalion saperów
46 batalion saperów to samodzielna jednostka wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
Organizacja i działania
Jednostka została utworzona na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 135/Org z dnia 3 czerwca 1945 roku w Olsztynie, jako część 15 Dywizji Piechoty, w ramach planu rozbudowy sił zbrojnych.
Po osiągnięciu pełnej gotowości do działania, batalion rozpoczął w dniu 3 czerwca 1945 roku rozminowanie oraz prace związane z odbudową zniszczeń wojennych w obszarze I Okręgu Wojskowego (Warszawa), koncentrując się na Warmii i Mazurach. W 1946 roku operował w rejonach takich jak: Olsztyn, Mrągowo, Lidzbark Warmiński oraz Zalew Wiślany, szczególnie w okolicach Fromborka i Braniewa. Zainicjowano również prace wstępne przy rozminowaniu byłej kwatery Hitlera w Gierłoży. W lipcu 1945 roku, na polecenie dowódcy 15 DP, generała Kontryma, dowódca kompanii, porucznik Gruszecki, oraz chorąży Łaszkiewicz z drużyną saperów, przeprowadzili rozpoznanie zaminowania kwatery oraz badania dotyczące pochówku jeńców francuskich (których mogił nie stwierdzono). W 1945 roku nie przystąpiono jednak do rozminowania kwatery, ponieważ priorytetem było sprawdzenie pól uprawnych oraz oczyszczanie zakładów przemysłowych. Batalion, w towarzystwie 1 bsap, 4 bsap, 75 bsap, 47 bsap oraz 2 Ciężkiej BSap, uczestniczył w rozminowaniu Wilczego Szańca w latach 1946-1947, a następnie również w 1950 i 1951 roku. Pod koniec 1945 roku, batalion został wzmocniony przez saperów z niemieckich jednostek, którzy wiosną 1946 roku przystąpili do rozminowania m.in. Wilczego Szańca. Niemcy kontynuowali te działania do 1947 roku, a w trakcie rozminowania zginęło 6 niemieckich saperów, a 2 zostało rannych.
Podczas akcji rozminowania, żołnierze batalionu zidentyfikowali i zneutralizowali około 265 tysięcy min oraz około 1,399 miliona bomb i różnorodnej amunicji.
W trakcie działań rozminowujących, batalion stracił 15 żołnierzy.
Batalion angażował się również w liczne zadania związane z przeciwdziałaniem lodowi oraz powodziom na rzekach Narwi i Bugu. Często był również wykorzystywany do realizacji zadań na rzecz gospodarki narodowej.
Dowódcy batalionu
- Grzegorz Sińczuk
- mjr Wasyl Gonczarow
- Edward Januszkiewicz
- Adam Tucholski
- Eugeniusz Koblak
Skład etatowy
- Dowództwo i sztab
- 3 kompanie saperów
- 3 plutony saperów
- drużyna zaopatrzenia
- kwatermistrzostwo
- magazyn techniczny
- drużyna gospodarcza
Stan liczebny:
- żołnierzy – 254 (oficerów – 33, podoficerów – 44, szeregowych – 177)
- sprzęt:
- samochody – 3
- łodzie MN – 1
Przypisy
Bibliografia
- Zdzisław Barszczewski: Przywrócone życiu. Rozminowanie ziem Polski. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1998. ISBN 83-11-08751-2.
- F. Kaczmarski, S. Soroka, Wojska Inżynieryjne 1945 – 1979, wyd. ON Warszawa 1982.
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Wiesław Łach. Problemy bezpieczeństwa Polski Północnej po II wojnie światowej. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 3 (161), 2011. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157.