454 Kozacki Pułk Kawalerii

454 Kozacki Pułk Kawalerii (ros. 454-й казачий кавалерийский полк) to jednostka wojskowa, która współpracowała z Niemcami podczas II wojny światowej, składająca się z Kozaków.

W jesieni 1942 roku w Stawropolu utworzono 1 i 2 Kozackie Dywizjony Konne, z których każdy liczył około 700 żołnierzy. Jednostki te były podporządkowane niemieckiej 454 Dywizji Ochronnej, dowodzonej przez generała Hellmutha Kocha. Na początku były zaangażowane w walki przeciwko partyzantom. W wiośnie 1943 roku brały udział w starciach z Armią Czerwoną na froncie w rejonie rzeki Mius. Później połączono je w 454 Kozacki Pułk Kawalerii, który składał się z czterech szwadronów. Jednostka ta została przeniesiona do okupowanej Francji, gdzie prowadziła walkę z miejscową partyzantką.

W 1944 roku dwa szwadrony pułku zostały otoczone w miasteczku Pontalier przez oddziały partyzanckie oraz regularną armię francuską, co doprowadziło do ich zniszczenia. Resztki szwadronów, które zdołały uciec, zostały włączone do 360 Kozackiego Pułku Grenadierów pod dowództwem majora Ewerta von Rentelna. Natomiast dwa pozostałe szwadrony weszły w skład 5 Ochotniczego Pułku Kadrowego Freiwilligen-Stamm-Division generała Wilhelma von Henninga.