45 pułk artylerii polowej (Lauenburski)
(niem. Lauenburgisches Feldartillerie-Regiment Nr. 45) – jednostka artylerii niemieckiej z czasów Cesarstwa Niemieckiego.
Historia
Pułk został utworzony 25 marca 1899 roku i stacjonował w Altonie oraz Rendsburgu, wchodząc w skład VIII Korpusu Armijnego.
W roku 1914 był częścią 18 Brygady Artylerii w ramach 18 Dywizji Piechoty.
W momencie wybuchu I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku, pułk według etatów liczył 1368 żołnierzy, dzielił się na dwa bataliony po trzy baterie i dysponował 36 działami.
Od marca 1915 roku wszystkie nowe dywizje były formowane według „wzoru 1915”, a od czerwca 1917 roku pozostałe również zostały przekształcone zgodnie z tym wzorem. Od kwietnia 1915 roku pułk artylerii polowej miał etatowo 24 działa, rozmieszczone w dwóch batalionach.
Po kolejnych reorganizacjach, w 1917 roku pułk artylerii polowej składał się z dwóch batalionów polowych, z których każdy miał po 12 dział, oraz batalionu haubic, wyposażonego w 12 haubic.
Przypisy
Bibliografia
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1914–1915. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1915–1917. T. 2. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-075-9.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1917–1918. T. 3. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-076-6.
- Niemieckie pułki artylerii 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2025-01-04]. (pol.).
- Jonathan Viser: Imperial German Artillery Regiments. [w:] The Prussian Machine [on-line]. prussianmachine.com. [dostęp 2025-01-08]. (ang.).