45 mm armata przeciwpancerna wz. 1937 (53-K)
45 mm armata przeciwpancerna wz. 1937 (ros. 45-мм противотанковая пушка образца 1937 года, 53-К) to radziecka holowana armata przeciwpancerna, która została zaprojektowana przez Michaiła Łoginowa. Działo to powstało w wyniku modyfikacji wcześniejszej 45 mm armaty ppanc wz. 1932, która z kolei była efektem połączenia większości elementów 37 mm armaty ppanc wz. 1930 z nową lufą o kalibrze 45 mm. Pocisk przeciwpancerny wystrzelony z armaty wz. 1937 był w stanie przebić 35 mm pancerza pochylonego pod kątem 60° z odległości 500 m (oraz 28 mm z odległości 1000 m).
Działo 53-K stanowiło podstawową armatę przeciwpancerną Armii Czerwonej w pierwszym etapie niemieckiego ataku na ZSRR. Na dzień 1 czerwca 1941 roku na uzbrojeniu znajdowało się 7255 tych dział. W trakcie działań bojowych ujawniono, że działo 53-K charakteryzuje się zbyt niską przebijalnością pancerza. W związku z tym, od 1942 roku zaczęto je zastępować nowocześniejszą armatą M-42.
Ze względu na niską wartość bojową oraz tendencję do rozmieszczania armat 53-K głównie na pierwszej linii frontu, co prowadziło do dużych strat wśród obsługi, w żołnierskim żargonie były one nazywane muchobijką lub żegnaj, ojczyzno!.
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7. Brak numerów stron w książce.
- А. Иванов: Артиллерия СССР в период второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003. Brak numerów stron w książce.