45 mm armata przeciwpancerna wz. 1932 (19-K)

45 mm armata przeciwpancerna wz. 1932 (ros. 45-мм противотанковая пушка образца 1932 года, 19-К) to radziecka armata przeznaczona do zwalczania czołgów.

W 1930 roku do uzbrojenia Armii Czerwonej wprowadzono 37 mm armatę przeciwpancerną wz. 1930 (1-K), która była produkowana na licencji niemieckiej firmy Rheinmetall. W 1931 roku w biurze konstrukcyjnym fabryki numer 8 opracowano prototyp działa, które wykorzystywało łoże armaty wz. 1930, lecz z lufą o kalibrze 45 mm.

W 1932 roku armata ta została przyjęta do uzbrojenia Armii Czerwonej jako następca armaty wz. 1930. Na dzień 1 stycznia 1936 roku Armia Czerwona dysponowała 2062 armatami wz. 1932, a 1 czerwca 1941 roku liczba ta wzrosła do 7682 sztuk.

Produkcję działa wz. 1932 zakończono w 1937 roku, po rozpoczęciu wytwarzania 45 mm armaty przeciwpancernej wz. 1937 (53-K).

Przechwycone egzemplarze tej armaty były wykorzystywane przez armię fińską pod oznaczeniem 45 K/32.