45 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

45 Korpus Zmechanizowany

45 Korpus Zmechanizowany (ros. 45-й механизированный корпус) to wyższy związek taktyczny jednostek zmechanizowanych Armii Czerwonej z lat trzydziestych.

Formowanie

Korpus został utworzony w jesieni 1932 roku na bazie 45 Dywizji Piechoty Ukraińskiego Okręgu Wojskowego. W 1935 roku korpus przeszedł pod dowództwo Kijowskiego Okręgu Wojskowego. Na podstawie Dyrektywy Nr. М1/00666 z dnia 5 kwietnia 1938 roku, korpus został przekształcony w 25 Korpus Pancerny.

Skład korpusu

133 Brygada Zmechanizowana była wyposażona w czołgi T-26 i składała się z:

  • trzech batalionów czołgów,
  • batalionu piechoty,
  • batalionu karabinów maszynowych,
  • dywizjonu artylerii,
  • batalionu saperów,
  • kompanii przeciwlotniczych karabinów maszynowych.

134 Brygada Zmechanizowana, wyposażona w czołgi BT, obejmowała:

  • trzy bataliony czołgów,
  • batalion piechoty,
  • batalion karabinów maszynowych,
  • dywizjon artylerii,
  • batalion saperów,
  • kompanię przeciwlotniczych karabinów maszynowych.

Dodatkowo w składzie znajdowała się 135 Brygada piechoty, a także jednostki korpuśne:

  • batalion łączności,
  • batalion rozpoznawczy,
  • batalion chemiczny,
  • batalion saperski,
  • dywizjon artylerii.

Wyposażenie

Na dzień 1.04.1937 roku, korpus dysponował:

  • 496 czołgami, w tym:
    • 144 BT-7,
    • 168 BT-5,
    • 26 BT-2,
    • 70 T-37,
    • 1 T-38,
    • 37 czołgami z miotaczami płomieni (chemiczne),
    • 3 tankietkami T-27.
  • 87 samochodami pancernymi, w tym:
    • 27 BA-27,
    • 56 FAI,
    • 1 D-8,
    • 11 BA-I.
  • 502 samochodami,
  • 59 ciągnikami,
  • 66 motocyklami,
  • 250 pojazdami specjalnymi, w tym: działa samobieżne oraz ciągniki na bazie T-26 (8 sztuk).

Dowództwo korpusu

  • kombrig/komdiw Anton Borisienko – 1932 — 1937 (aresztowany i rozstrzelany),
  • kombrig Filipp Golikow – 07.1937 – 01.1938,
  • kombrig Nikołaj Wiedieniew – 1.01.1938 – 1.07.1938.

Zobacz też

Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej

Przypisy

Bibliografia

Władimir W. Bieszanow, „Nie byliśmy jeszcze całkowicie gotowi …” (2). Technika Wojskowa Historia. Nr 3/2012, Warszawa: Magnum – X, 2012.