44 Kamczacki Pułk Piechoty

44 Kamczacki pułk piechoty

44 Kamczacki pułk piechoty (ros. 40-й пехотный Камчатский полк) był jednostką piechoty, która funkcjonowała w okresie Imperium Rosyjskiego. Został sformowany 16 sierpnia 1806 roku, a rozformowanie miało miejsce w marcu 1918 roku.

Pułk brał udział w działaniach zbrojnych w czasie epoki napoleońskiej, uczestniczył w wojnach z Turcją, a także w walkach podczas I wojny światowej. Został odznaczony Krzyżem św. Jerzego za odwagę i męstwo w wojnach toczonych w latach 1812, 1813 i 1814 oraz za walki o Sewastopol w latach 1854 i 1855.

Święto pułkowe: 25 września. W 1914 roku pułk stacjonował w Łucku.

Organizacja pułku

44 Kamczacki pułk piechoty został utworzony z jednej kompanii grenadierów oraz trzech kompanii muszkieterów Jekatierinskiego pułku muszkieterów, tworząc skład trzech batalionów. Od 22 lutego 1811 roku pułk przyjął nazwę Kamczacki. W 1811 roku sformowano przy pułku Kamczacki batalion rezerwowy (batalion rekruta). W 1813 roku batalion ten przeszedł do nowo formowanego pułku piechoty w Benderach. 28 stycznia 1833 roku do Kamczackiego pułku włączono 1 i 3 batalion Jegrów oraz 2 batalion Neszeburskiego pułku piechoty. Wówczas pułk przyjął nazwę Kamczackiego Pułku Jegrów i składał się z 6 batalionów (cztery rozwinięte i dwa rezerwowe). 14 lipca 1841 roku jedną kompanię pułku wydzielono do formowania 4 batalionu rezerwowego Kabardyńskiego pułku piechoty. W marcu 1854 roku w pułku sformowano 7 i 8 bataliony piechoty. 14 kwietnia 1856 roku przyjął nazwę Kamczacki pułk piechoty. 23 sierpnia 1856 roku 4 batalion pułku przemianowano na batalion rezerwowy, a 5-8 bataliony zostały rozformowane. Część personelu rozformowywanych batalionów została przydzielona do pozostałych batalionów, a część skierowana na urlopy bezterminowe. 6 kwietnia 1863 roku 4 batalion oraz personel 5 i 6 batalionów powrócono z urlopów i skierowano na formowanie Kaszyrskiego pułku piechoty. 25 kwietnia 1864 roku pułk zyskał nazwę 44 Kamczackiego pułku piechoty. 6 grudnia 1877 roku pułk przyjął patronat i nazwę gen. adiutanta hrabiego Alberta 2-go. 7 kwietnia 1879 roku pułk został przeformowany na organizację cztero-batalionową. 3 grudnia 1888 roku pułk powrócił do nazwy 44 Kamczackiego pułku piechoty.

Działania bojowe

Pułk uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej w latach 1806-1812 (w 1810 roku walczył pod Ruszczukiem, a w latach 1813-1815 brał udział w wojnach z Napoleonem, uczestnicząc w wyprawie wojsk rosyjskich na zachód Europy; w 1813 roku walczył pod Lipskiem, a w 1814 roku, jako część Armii Śląskiej, w bitwach we Francji). W wojnie rosyjsko-tureckiej 1828-1829 brał udział w bitwie pod Silistrą w 1828 roku, blokował Szumlę we wrześniu 1828 roku, a w 1829 roku szturmował twierdze Sozopol, Adrianopol oraz walczył pod Sliwen. W trakcie wojny krymskiej w latach 1853-1855 był zaangażowany w okrążenie Silistry. We wrześniu 1854 roku pułk został skierowany do Sewastopola, gdzie bronił twierdzy i ochraniał drogi do Bahczysaraju. W obronie Sewastopola, od grudnia 1854 do sierpnia 1855 roku, stracił 2830 żołnierzy i oficerów. W czasie wojny rosyjsko-tureckiej 1877-1878, w kwietniu 1877 roku pułk zajął pozycje obronne pod Oltenicą, a następnie wszedł w skład awangardy Oddziału Osman-Bazarskiego. W latach 1914-1918 pułk walczył w I wojnie światowej.

Przyporządkowanie 1 stycznia 1914

11 Korpus Armijny (11 АК, 11 армейский корпус), Łuck
11 Dywizja Piechoty (11 пехотнaя дивизия), Łuck
2 Brygada Piechoty, Łuck
44 Kamczacki pułk piechoty

Dowódcy pułku

Od 2 października 1910 do 1 kwietnia 1914 roku dowódcą był gen. Władimir Zinow’ewicz Maj-Majewskij.

Bibliografia

Raspisanije suchoputnych wojsk 1836–1914, Petersburg 1914.
Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831–1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4
A.A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
K.A. Zalesskij, I mirowaja wojna, Prawitieli i wojennaczalniki, wyd. WECZE Moskwa 2000.