439 Batalion Wschodni

439 Batalion Wschodni (niem. Ost-Bataillon 439, ros. 439-й восточный батальон) to jednostka wojskowa Wehrmachtu, która składała się z Rosjan podczas II wojny światowej.

Powstanie i struktura

Batalion został utworzony 13 stycznia 1943 roku na okupowanej Białorusi. Jednostka składała się z czterech kompanii i była podporządkowana XXXIX Korpusowi Pancernemu 9 Armii. W maju tego samego roku znalazł się pod bezpośrednią kontrolą Grupy Armii „Środek”.

Przemieszczenia i działania

W październiku batalion został przeniesiony do północnej Francji, gdzie podporządkowano go 7 Armii i stacjonował w rejonie Caen. Dowództwo nad nim sprawował mjr Hans Becker. Pod koniec kwietnia 1944 roku, jako IV Batalion, włączono go w skład 726 Pułku Grenadierów 716 Dywizji Piechoty. Jego nowe rozmieszczenie miało miejsce w Isigny-sur-Mer. W tym okresie batalion dysponował 41 karabinami maszynowymi, 15 moździerzami oraz 1 działkiem przeciwpancernym 45 mm.

Batalion brał udział w intensywnych walkach przeciwko alianckim wojskom inwazyjnym, co skutkowało wysokimi stratami. W sierpniu 1944 roku został wycofany do Alzacji, gdzie znalazł się pod dowództwem 19 Armii. W listopadzie batalion trafił na poligon wojskowy w Münsingen, gdzie włączono go do nowo formowanej 1 Dywizji Piechoty Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji.