Eros – planetoida z grupy Amora
(433) Eros to planetoida przynależąca do grupy Amora.
Odkrycie
Planetoida została odkryta 13 sierpnia 1898 roku w Berlinie przez astronoma Carla Gustava Witta. Tego samego wieczoru planetoidę zarejestrował także w Nicei Auguste Charlois, jednak to odkrycie przypisuje się wyłącznie Wittowi.
Obiekt otrzymał nazwę na cześć mitologicznego boga miłości i namiętności, Erosa. Przed nadaniem nazwy nosił oznaczenie tymczasowe (433) 1898 DQ.
Orbita
Orbita Erosa jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 10,83°. Czas obiegu wokół Słońca wynosi około 1 roku i 278 dni, a średnia odległość od Słońca to 1,46 au. Jego średnia prędkość orbitalna oszacowana jest na 24,36 km/s.
Eros należy do grupy Amora, czyli planetoid, które zbliżają się do orbity Ziemi w trakcie obiegu wokół Słońca.
31 stycznia 2012 roku planetoida zbliżyła się do Ziemi na odległość 26,7 milionów kilometrów (0,178 au), co było jej najbliższym przejściem od 1975 roku. Po raz kolejny zbliży się do naszej planety w 2056 roku.
Właściwości fizyczne
(433) Eros ma niezwykle nieregularny kształt, a jego wymiary to 34,4 × 11,2 × 11,2 km. Jego albedo wynosi 0,25, a jasność absolutna to 11,2m. Średnia temperatura na powierzchni osiąga około 227 K (> 100 °C po stronie nasłonecznionej, −150 °C po stronie nocnej). Planetoida ta klasyfikowana jest jako typ S. Zawiera około 20 miliardów ton aluminium oraz znaczne ilości innych metali, takich jak złoto, platyna i cynk. Jej powierzchnia pokryta jest regolitem, którego grubość i skład są nadal przedmiotem badań. Większość regolitu na Erosie powstała prawdopodobnie w wyniku licznych, małych zderzeń z innymi planetoidami, co zaowocowało obecnością wielu kraterów uderzeniowych.
Badania bezpośrednie
Eros był celem misji sondy NEAR, która wylądowała na jego powierzchni 12 lutego 2001 roku. Sonda zebrała cenne informacje o planetoidzie, m.in. przesłała na Ziemię około 160 tysięcy zdjęć obiektu. Ostatnie fotografie wykonane przez tę sondę ukazują szczegóły o wymiarach rzędu kilku centymetrów.
Lista tworów geologicznych
Regiony
Regiony na Erosie nazwano na cześć współodkrywców tej planetoidy.
Grzbiety górskie
Formacje te nazwano na cześć astronomów badających Erosa.
Kratery
Kratery uderzeniowe na Erosie noszą imiona słynnych kochanków z legend, mitologii oraz literatury. Przykładowo, jeden z kraterów nazywa się krater Valentine, od święta zakochanych, a inny – od postaci historycznej Casanovy.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
(433) Eros w bazie Jet Propulsion Laboratory
(433) Eros w bazie Minor Planet Center
Linki zewnętrzne
Diagram orbity (433) Eros w bazie Jet Propulsion Laboratory
Eros. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS, NASA. [dostęp 2016-03-20].
Nineplanets.pl – Eros. nineplanets.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-12)].