43 Batalion Saperów Marynarki Wojennej

43 Batalion Saperów Marynarki Wojennej (43 bsap) to jednostka wojsk inżynieryjnych wchodząca w skład Marynarki Wojennej RP.

Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 080/ORG z dnia 2 grudnia 1955 roku wydzielono 115 kompanię eksploatacyjno-naprawczą, której siedziba znajdowała się w Wejherowie.

Później, zgodnie z Zarządzeniem szefa Sztabu Generalnego nr 034/Org. z dnia 20 maja 1969 roku, 115 kompanię rozformowano, a w jej miejsce powołano 43 kompanię saperów jako Jednostkę Wojskową o numerze 1832, z miejscem postoju w Helu – Borze.

Na koniec 1969 roku do Helu – Boru przybyła grupa organizacyjna, która miała za zadanie przygotowanie infrastruktury koszarowej do przyjęcia nowej jednostki wojskowej. Nowo tworzona kompania otrzymała dwa lata na przygotowanie do działań bojowych.

30 czerwca 1981 roku, na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP nr 0131/086, 43 kompania saperów została przekształcona w 43 Batalion Saperów.

Zadania

Batalion, jako jednostka podległa 3 Flotylli Okrętów, ma na celu realizację zadań wsparcia inżynieryjnego dla jednostek Marynarki Wojennej. Od swojego powstania, jednostka brała aktywny udział nie tylko w szkoleniach, ale także w akcjach pomocowych, takich jak usuwanie skutków klęsk żywiołowych oraz niewybuchów i niewypałów. Prowadzi również intensywną działalność edukacyjną wśród dorosłych, młodzieży i dzieci na temat zagrożeń wynikających z pozostałości po II wojnie światowej oraz odpowiednich sposobów postępowania z nimi.

Dodatkowo, w ramach batalionu działa pododdział chemiczny, który jest odpowiedzialny za realizację zadań związanych z ochroną przed skażeniami, w tym użyciem broni masowego rażenia (BMR) oraz skażeniami radioaktywnymi, biologicznymi i chemicznymi, które mogą wystąpić w wyniku zdarzeń typu ROTA (Release Other Than Attack), a także w likwidacji skutków użycia BMR oraz klęsk żywiołowych.

W 2010 roku, za swoją działalność, 43 Batalion Saperów został uhonorowany przez Ministra Obrony Narodowej tytułem „Przodujący Oddział Wojska Polskiego”.

Działalność jednostki

W latach siedemdziesiątych kontynuowano prace budowlane, co znacząco poprawiło warunki bytowe w koszarach. W tym okresie wybudowano nowe utwardzone drogi, rozbudowano bazę szkoleniową, boiska sportowe oraz nowe ogrodzenia wokół jednostki. Jednostka angażowała się również w prace na rzecz gospodarki narodowej i sąsiednich jednostek wojskowych, uczestnicząc w budowie Stanowiska Dowodzenia Marynarki Wojennej. Prowadzone były także prace rozbiórkowe budynków i konstrukcji stalowych oraz budowa utwardzonych odcinków dróg w Helu. Batalion kilkukrotnie brał udział w akcjach przeciwpowodziowych oraz w usuwaniu skutków powodzi w Kuźnicy i Helu.

W 1991 roku batalion zdobył pierwsze miejsce wśród jednostek brzegowych 9 Floty Okrętów oraz drugie w skali Marynarki Wojennej.

W latach dziewięćdziesiątych jednostka uczestniczyła w pracach wyburzeniowych, między innymi w Wejherowie i Żarnowcu (niszczenie elementów konstrukcji stalowych i betonowych).

W 1994 roku wydzielone siły i środki jednostki przeprowadziły wyburzenie wieżowca w Gdańsku, którego konstrukcja została uszkodzona w wyniku wybuchu gazu.

Od 1997 roku, na podstawie decyzji dowódcy Marynarki Wojennej, minerski patrol rozminowania rozpoczął kompleksowe oczyszczanie Półwyspu Helskiego, które zakończono w 2000 roku. W ramach rozminowania usunięto ponad 53 tysiące różnych niewybuchów.

W 1999 roku, w partnerstwie z Grupą Płetwonurków Minerów 13 Dywizjonu Trałowców, batalion brał udział w oczyszczaniu poligonu morskiego P-2. Kadra i marynarze jednostki wyburzyli dwa budynki na terenie byłej elektrociepłowni w celu dostosowania terenu dla potrzeb Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku.

Jednostka wybudowała również dwa pomosty spacerowe w Ośrodku Prezydenckim w Helu oraz molo dla Harcerskiego Ośrodka Wodnego w Pucku.

W kolejnych latach batalion uczestniczył w demontażu i budowie nowego mola spacerowego w Juracie, a także w pracach rozbiórkowych nabrzeża portowego KPW Hel.

Współpraca z lokalnymi władzami doprowadziła do powstania Społecznego Komitetu Fundacyjnego Sztandaru dla 43 Batalionu Saperów, który został przekazany dowódcy batalionu 22 kwietnia 2003 roku.

Od 2005 roku rozpoczął się proces przeniesienia jednostki do Rozewia, a przebazowanie batalionu miało miejsce w grudniu 2006 roku.

Dowódcy batalionu

kmdr ppor. Piotr Mucha (1969 – 30.VI.1970) – wcześniej dowodził 115 ken

kmdr dypl. Edwin Jóskowiak (30.VI.1970 – 11.II.1981)

kmdr dr inż. Jerzy Parzewski (11.II.1981 – 30.VI.1981)

kmdr January Kuc (30.VI.1981 – 1988)

kmdr ppor. Grzegorz Wróbel (1988 – 1990)

kmdr por. dypl. Lech Wyszyński (1990 – 1993)

kmdr ppor. Roman Bluj (1993 – V.2000)

kmdr ppor. dypl. Jacek Gabriel (V.2000 – 2004)

kmdr por. mgr inż. Jarosław Pisera (2004 – 26.I.2007)

kmdr por. mgr inż. Kazimierz Babiński (26.I.2007 – 13.X.2014)