43 batalion łączności to samodzielny pododdział dowodzenia ludowego Wojska Polskiego, który istniał również w okresie transformacji ustrojowej.
Na mocy rozkazu dowódcy OW II Nr 0034 z dnia 5 maja 1949 roku, na bazie kompanii łączności powstał 43 batalion łączności. W tym samym czasie jednostka została przeniesiona z Wrzeszcza do Elbląga.
W 1960 roku batalion zdobył puchar dla najlepszej jednostki na szczeblu związku taktycznego.
5 listopada 1961 roku, generał brygady Eugeniusz Molczyk wręczył batalionowi sztandar.
Batalion był częścią 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej i stacjonował w garnizonie Elbląg.
Dowódcy
- kpt. Zygmunt Moskwa
- mjr Zygmunt Kujawski
- mjr Aleksander Merło
- mjr Mieczysław Pawłowski
- kpt. Mieczysław Łyjak
- mjr dypl. Stanisław Kajda
- mjr Stefan Gniazdowski
- mjr Józef Tyburczy
- ppłk dypl. Ryszard Więcławski
Skład organizacyjny
- Dowództwo i sztab
- stacja szyfrowa
- kompania radiowa
- pluton wozów dowodzenia
- 1 pluton radiowy
- 2 pluton radiowy
- kompania telefoniczno – telegraficzna
- pluton transmisji informacji
- pluton radioliniowo – kablowy
- pluton łączności wewnętrznej i zasilania
- pluton łączności TSD
- Wojskowa Stacja Pocztowa
- pluton remontowy
- pluton zaopatrzenia
- pluton medyczny
Przeformowanie
Na koniec 1993 roku batalion zmienił miejsce dyslokacji, przenosząc się do obiektów koszarowych byłego Ośrodka Szkolenia Wojsk Lądowych im. Rodziny Nalazków.
1 stycznia 1995 roku, na bazie 43 Batalionu Łączności, Kompanii Ochrony Regulacji Ruchu, 32 Kompanii Dowodzenia Szefa OPL i 48 Baterii Dowodzenia Szefa Artylerii, sformowano 16 Batalion Dowodzenia.
Przypisy
Bibliografia
Sawicki, Zdzisław: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Sawicki, Zdzisław. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9. Brak numerów stron w książce.
Historia batalionu dostępna na oficjalnej stronie 16 bdow.
