42 Dywizja Strzelecka (ros. 42-я стрелковая дивизия) to jednostka taktyczna piechoty wchodząca w skład Armii Czerwonej.
Dywizja została utworzona 17 stycznia 1940 roku w Leningradzkim Okręgu Wojskowym, powstała z samodzielnych pododdziałów piechoty oraz batalionów roboczych Karelskiego Okręgu Wojskowego, jako 42 Zmechanizowana Dywizja Strzelecka.
Po zakończeniu wojny z Finlandią w sierpniu 1940 roku, dywizja została włączona do Zachodniego Specjalnego Okręgu Wojskowego.
W czerwcu 1941 roku, pod dowództwem płk Iwana Łazarenki, weszła w skład 28 Korpusu Strzeleckiego, 4 Armii Frontu Zachodniego. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, dywizja broniła się w twierdzy Brześć, a 27 grudnia 1941 roku została rozformowana.
Numer dywizji został przejęty przez nową jednostkę sformowaną w Nadwołżańskim Okręgu Wojskowym.
W 1943 roku, w składzie 33 Armii, brała udział w walkach pod Lenino.
Dowódcy dywizji
gen. mjr Iwan Łazarienko (01.01.1940 – 31.07.1941)
Struktura organizacyjna
- 44 Pułk Strzelecki
- 455 Pułk Strzelecki
- 459 Pułk Strzelecki
- 472 Pułk Artylerii Lekkiej
- 17 Pułk Artylerii Haubic
- batalion przeciwpancerny
- batalion artylerii przeciwlotniczej
- batalion zwiadu
- batalion saperów oraz inne służby
Przypisy
Bibliografia
Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1941-1942. Schwerpunkt. Łódź: 2019. ISBN 978-83-7731-253-7.
Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
Linki zewnętrzne
RKKA – 42-я стрелковая дивизия/42-я стрелковая дивизия (ф. 1940)/42-я стрелковая дивизия (ф. 1941). [dostęp 2010-12-09]. (ros.).